σθην ὑπὸ τοῦ ἐν Καλύμνῳ προξενικοῦ πράκτορος τῆς Ἑλλάδος κ. Νικολάου Σημεὼν τῇ Α. Θ. Παναγιότητι, ὑποδεχθείσῃ με λίαν εὐμενῶς καὶ ὀρισάσῃ νά παρακαθήσω δεξιόθεν Αὐτῆς κατὰ τὸ παρατεθὲν γεῦμα. Ἔκτοτε ηὐτύχησα νὰ ἐπανίδω πολλάκις τὴν Α. Θ. Παναγιότητα, ἐνεπνεύσθην δὲ τόσον ὑπὸ τοῦ ἐκτάκτου τῶν περιστάσεων καὶ τῆς προσωπικότητος Αὐτῆς, ὥστε ἀπεφάσισα νὰ περιγράψω τὴν ἔν Καλύμνῳ διαμονὴν Ἀνθίμου τοῦ Ζʹ λεπτομερῶς διὰ δύο ἐφημερίδας συγχρόνως, τὴν «Ἁρμονίαν» τῆς Σμύρνης καὶ τὸν «Τηλέγραφον» τῆς Ἀλεξανδρείας. Ἀλλὰ διὰ τοῦτο εἶχον ἀνάγκην σημειώσεων αὐθεντικῶν, ἀφορωσῶν εἰς τὸν βίον τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, μελλουσῶν νὰ ᾖνε ἡ κατακλεὶς καὶ ὁ ἄξων τῶν ἀνταποκρίσεών μου καὶ ὡς ἐκ τούτου παρεκάλεσα ἐν καταλλήλῳ στιγμῇ τὴν Α. Θ. Παναγιότητα, ὅπως εὐαρεστηθῇ νά μοι δώσῃ τοιαύτας διὰ σύντομον βιογραφίαν Αὐτῆς, ὅπερ εὐμενέστατα καὶ ἔπραξεν.
Ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Ἄνθιμος ὁ Ζʹ εἶνε γόνος τῆς εὐάνδρου Ἠπείρου, ἐγεννήθη δὲ κατὰ τὸν Μάρτιον τοῦ 1831 ἐν τῷ χωρίῳ Πλησιβίτσῃ, λαβὼν ἐν τῷ ἁγίῳ βαπτίσματι τὸ ὄνομα Ἄγγελος. Ὁ πατὴρ αὐτοῦ Χριστόδουλος Τσάτσος, ἀφήσας τὴν οἰκογένειαν αὑτοῦ ἐν Πλησιβίτσῃ, μετέβη εἰς τὴν παρακειμένην κωμόπολιν Φιλιάτας, ὅπως ἐξασκῇ τὸ ἐμπόριον. Κατὰ δὲ τὸ 1844 ὁλόκληρος ἡ οἰκογένεια μετῷκησεν εἰς τὰ Ἰωάννινα, ὅπου μετ’ ὀλίγον ἀπεβίωσεν ὁ πατήρ, βυθίσας εἰς βαθὺ πένθος τὴν χήραν Ἑλένην καὶ ἑπτὰ ὀρφανά, τέσσαρα ἀρσενικὰ καὶ τρία κοράσια, ἐξ ὧν ὁ Ἄγγελος ἦν ὁ τέταρτος, ἄγων τότε τὸ 14 ἔτος τῆς ἡλικίας αὑτοῦ. Ἡ μήτηρ, σπουδαία καὶ ἐνάρετος γυνή, κατέβαλε πᾶσαν προσπάθειαν, ὅπως ἀναθρέψῃ καλῶς τὰ τέκνα αὑτῆς, πρὸ πάντων ἐφιστῷσα τὴν προσοχὴν εἰς τὸν Ἄγγελον, ὅστις, ἀποφοιτήσας ἐκ τοῦ δημοτικοῦ σχολείου τῆς πόλεως, κατὰ τὸ 1848 ἐχειροτονήθη διάκονος παρὰ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἰωαννίνων κ. Ἰωαννικίου.
