Ἰδίως ἄξιαι προσοχῆς εἶνε αἱ αὐτοσχεδίαστοι ἐρωταποκρίσεις κατὰ διαφόρους σκοποὺς ὑπὸ τὸν ἦχον τοῦ ἀσκαύλου, τῆς λύρας καὶ τοῦ βιολίου, ἑορτάζονται δὲ καὶ πανηγύρεις ἔξω τῶν δύο πόλεων, ἡ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἐπὶ τοῦ λόφου τῆς Πατέλλας, ἡ τοῦ Ἁγίου Πέτρου ἐν τῇ θέσει Παλαιονήσῳ, ἡ τοῦ Προφήτου Ἠλίου ἐπὶ τοῦ ὁμωνύμου ὑψηλοτέρου ὄρους τῆς νήσου, ἡ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος ἐν τῷ Δάμῳ, ἡ τῆς Παναγίας Γαλατιανῆς ἐπὶ τοῦ ὁμωνύμου ὄρους καὶ ἐν τῇ θέσει Ἀργινῶντα καὶ ἡ τῆς Κυραψηλῆς ἐπὶ τοῦ ὁμωνύμου ὄρους. Κατὰ τὸν Σεπτέμβριον δὲ συρρέει πληθυσμὸς πολὺς ἐν τῇ κοιλάδι τοῦ Βαθέος ἐπὶ τῶν μόλις ἐπιστρεψάντων ἐκ τῆς Ἀφρικῆς καὶ ἀλλαχόθεν πλοίων, ὅπως παραδίδηται δι’ ὀλίγας ἡμέρας εἰς τὴν συγκομιδὴν τῶν ἐλαιῶν τοῦ ἐκεῖ μεγάλου ἐλαιῶνος. Αἱ περισσότεραι δὲ τῶν οἰκογενειῶν συνείθισαν νὰ μένωσιν εἰς τὰ χωράφια αὑτῶν τὸν καιρὸν τῆς συγκομιδῆς τῶν σύκων καὶ τοῦ τρυγητοῦ ἐν καλύβαις ἐκ φυλλωμάτων τῆς ροδοδάφνης, αἵτινες βαθμηδὸν ἀντικαθίστανται ὑπὸ λιθοκτίστων οἰκιῶν, συχνὰ ἐν θέσεσι μαγευτικαῖς καὶ μετὰ πανοράματος ἐξαισίου.
Οἱ κάτοικοι τῆς Καλύμνου ἔνθεν μὲν φυλάττουσιν ἔτι πολλὰ τῶν ὡραίων πατροπαραδότων ἐθίμων αὑτῶν, ἔνθεν δὲ κατέστησαν κοσμοπολῖται, ταξειδεύοντες συχνότατα ἀνὰ τὴν οἰκουμένην καὶ ἱδρύοντες ἐμπορικοὺς οἴκους, ἰδίως σπογγεμπορικοὺς εἰς πλείστας μεγαλουπόλεις τῆς Εὐρώπης, καὶ ἐν ἄλλαις ἠπείροις. Οἱ σπουδαιότεροι τῶν ἐμπορικῶν οἴκων τούτων εἶνε κατ’ ἀλφαβητικὴν σειρὰν τῶν πόλεων καὶ ὀνομάτων οἱ ἑξῆς· ἐν Ἀμστελοδάμῳ Νικηφόρος Κόκκινος, ἐν Βιέννῃ Θέμελις Διαμαντῆς καὶ Γεώργιος Κουρεμέτης, ἐν Βρυξέλλαις Ἀδελφοὶ Ζερβοί, ἐν Καλκούττῃ Μιχαὴλ Πελεκᾶνος, ἐν Λειψίᾳ Ἀντώνιος Μάγκος, ἐν Λιβόρνῳ Ἀδελφοὶ Τουλουμάρη, ἐν Λονδίνῳ Ἀδελφοὶ Συμεὼν καὶ Νικόλαος Βουβάλης, ἐν Μαδρίτῃ Δημήτριος Ἀλεξιάδης καὶ Γεώργιος Μπουλα-
