Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ
Ὅταν ἤμην μικρὸ τρελλούτσικο, μ' ἔπερνε στὰ γόνατά του καὶ μὲ διεσκέδαζε. Ἐνθυμοῦμαι μίαν φορὰν ὅτι μὲ εἶχε παρακαλέσει νὰ μεσιτεύσω εἰς τὸν πατέρα μου νὰ μὴ τὸν διώξῃ.
— Καλὲ τί κάμνεις, κύριε Στρατῆ, ἔπειτα ἀπὸ τόσα χρόνια!
— Βρέ, ποιὸς, σοὔδωκε τὸ δικαίωμα νὰ μιλῇς ἔτσι στοὺς ἀξιωματικούς; Αἴ! Δέκα 'μέραις κράτησι! νὰ σοῦ δείξω ἐγὼ κούτσουρο!
Καθήκοντα τῆς ἡμέρας
Κατὰ διαταγὴν τοῦ κυρίου λοχαγοῦ.
Εἶχε δίκαιον. Ἔπρεπε νὰ γνωρίζω ὅτι ἡ στρατιωτικὴ ἐπιστήμη ἔχει ὑπερφυσικήν δύναμιν, μεταβάλλουσα τὰ κούτσουρα εἰς ἀνθρώπους καὶ τοὺς ἀνθρώπους εἰς κούτσουρα!
Παρῃτήθην τῆς κουραμάνας μου. Ἀλλ' ὀφείλω νὰ ὁμολογήσω ὅτι εἰς ἁποζημίωσιν εἶχον ἐνίοτε ἄδειαν διανυκτερεύσεως....
Ὁ καιρὸς ἐν τούτοις παρήρχετο κ' ἐγὼ δὲν ἔβλεπα πότε ν'
93
