Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου (1886).djvu/85

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ

τοῦτο πληρέστατα με ἁποζημιόνει τὸ ἐξ αὐτῆς κέρδος. Οὕτως, ἐκτὸς πολλῶν ἄλλων χρησιμωτάτων πραγμάτων, τῶν ὁποίων δύσκολος θὰ ἦτο ἡ ἀπαρίθμησις, παρὰ μὲν τοῦ κ. Χατζιδάκη, διδάσκομαι ἅπαξ τῆς Ἑβδομάδος τακτικῶς ὅτι εἷνε δυνατὸν νὰ παθαίνεταί τις, ὑπὲρ ἁπλῆς καὶ ἀσχήμου πολλάκις λέξεως ὅσον σχεδὸν καὶ ὑπὲρ ὡραίας γυναικὸς ἢ πῶς δύναταί τις νὰ μεταφέρῃ ἐν φιλολογικῇ συζητήσει συνηγορῶν αἴφνης ὑπὲρ τῆς χρήσεως τοῦ ρινομάκτρου ὡς κυριολεκτικωτέρου ἀντὶ τοῦ μανδυλίου, ἢ τοῦ τονισμοῦ καλαθόπωλις ἀντὶ καλαθοπῶλις, αὐτότατον τὸ ὕφος τῶν πολιτικῶν ἐφημερίδων μας ὁσάκις ἐρίζουσιν ὑπὲρ τῆς μεταθέσεως ἑνὸς εἰρηνοδίκου ἢ τῆς παύσεως ἑνὸς τελωνοφύλακος. Ὁ ἐν τῷ μεταξὺ παρεντεθεὶς κ. Ῥοΐδης ἀνατρέπει πάσας τὰς περὶ ὀρθοῦ λόγου ἐπικρατούσας καὶ γνωστάς μοι μέχρι σήμερον ἰδέας παρέχων το θέαμα ἀνθρώπου κατὰ πάντα τὰ ἄλλα ἐχέφρονος καὶ εὐφυεστάτου, παραδεχομένου δ' ἐν τούτοις καὶ αὐτοῦ τὴν παραδοξωτάτην γνώμην τοῦ διὰ φυλλαδίων καὶ διατριβῶν δυνατοῦ τῆς διορθώσεως καὶ μεταβολῆς των γλωσσῶν. Ὁ δὲ κ. Βερναρδάκης μοὶ παρίσταται ἀνὰ πᾶσαν Νέαν Ἡμέραν ἐκπληκτικώτατον παράδειγμα ἀξιοθαυμάστου ὑπομονῆς καὶ ματαιοπονίας ἀγωνιζόμενος νὰ μεταπείσῃ στενοκεφάλους σχολαστικοὺς ἢ νὰ συζητήσῃ λογικῶς πρὸς τυφλώττοντας γραμματοδιδασκάλους. Εἰς τὴν ὀρθὴν προφοράν, σύνταξιν ἢ ἐτυμολογίαν ἀπειρίας λέξεων, ἃς μέχρι τοῦδε σολοίκως, ἐσφαλμένως ἡ ἀναιτίως μεταχειριζόμην, μὲ μυσταγωγοῦσιν αἱ Γλωσσικαὶ Παρατηρήσεις τοῦ κ. Κόντου· ὁσάκις δὲ ἀναγκασθῶ νὰ καταφύγω εἰς τὸ λεξικὸν τοῦ κ. Σακελλαρίου τόσον ἀκριβῶς καὶ βαθέως πληροφοροῦμαι τὰς ἀποκρύφους σχέσεις καὶ τοῦ ἐλαχίστου μονοσυλλάβου συνδέσμου πρὸς τοὺς ἀναλόγους τῆς σανσκριτικῆς ἢ τῆς ζενδικῆς, ὥστε θὰ ἠδυνάμην νὰ συντάξω ἀμέσως τὸ γενεαλογικὸν αὐτοῦ δένδρον μετὰ πλείονος εὐκολίας ἢ τοῦ πρώτου τυχόντος ἀθηναίου εὐπατρίδου τῶν κοινωνικῶν διαφόρων τῆς «Νέας Ἐφημερίδος». Ἀλλὰ προκειμένου νὰ ἐξαχθῇ πρακτικόν τι συμπέρασμα ἐκ τούτων καὶ ὁ ὁρισμὸς τοῦ τί τέλος πάντων προτείνουσιν οἱ σοφοὶ οὗτοι καὶ ἀξιότιμοι ἄνθρωποι ὡς


85