μέχρι τοῦδε ἔγραψα χωρὶς, νὰ θίξω οὐδὲ πόρρωθεν ἀκόμη τὸ κάτι τί μου ὅπερ δὲν ἐγράφη. Κατὰ τοῦτο ὁμολόγησον ὅτι ὁμοιάζω τοὺς Ἕλληνας πολιτευτάς, οἵτινες οὐδὲν πράττουσιν ἐξ ὅσων ὑπόσχονται οὔτε πρὸς ἐπίτευξιν τοὐλάχιστον τοῦ ἰσοζυγίου.
Καὶ τώρα τὸ ἰσοζύγιον αὐτὸ δὲν ἠξεύρω πῶς μὲ ἐνθυμίζει τὴν γνωστὴν ξυλίνην αἰώραν, συνισταμένην ἐκ μιᾶς δοκοῦ ἐφαπτομένης μονοξύλου, ἐπὶ τῶν ἄκρων τῆς ὁποίας κάθηνται δύο παῖδες καὶ ἀμοιβαίως αἰωροῦνται. Ἀλλ' ὅταν τὸ ἕτερον τούτων αἰφνιδίως ἀποσυρθῇ, ἡ ἄκρα ἐφ' ἧς ἐκάθητο ἀνατινάσσεται εἰς δυσθέατον ὕψος, ὑπείκουσα εἰς τὸ βάρος τοῦ ἐπὶ τῆς ἑτέρας ἄκρας τῆς δοκοῦ καθημένου ἑτέρου παιδός. Τὴν παιδικὴν ταύτην αἰώραν μοὶ ἐνθυμίζει τὸ ἑλληνικὸν ἰσοζύγιον, ὁπόταν ὁ Ἕλλην πολιτευτὴς ἀνέρχεται εἰς τὰ πράγματα ἀποσυρομένου τοῦ ἀντιπάλου του....
Ἀλλὰ καὶ πάλιν, ὡς ὁρᾷς φίλε μου, ἀπεμακρύνθην παρασάγγας πολλὰς τοῦ θέματός μου, διότι εἶνε πασίδηλον ὅτι ὁ Ἕλλην πολιτευόμενες εἶνε πλειότερον γνωστὸς διὰ τῆς τελευταίας ἢ διὰ τῆς ἑλληνικῆς αὐτοῦ ἰδιότητος!..
Ἀπεμακρύνθην λοιπὸν πολὺ- τὸ βλέπω κι' ἐγὼ- ἢ μᾶλλον δὲν βλέπω πλέον ὡς ἐκ τῆς ἀποστάσεως τὸν τίτλον τοῦ θέματός μου, ἀλλὰ καὶ τόσην ἔφεσιν αἰσθάνομαι τοῦ ν' ἀπομακρυνθῶ ἀκόμη, ὥστε μόνον ἡ ὑπογραφή μου δύναται ν' ἀναχαιτίσῃ τὸν ῥοῦν τῆς ἀπεραντολογίας μου.
Πρὸ τούτου ὅμως ῥίψον καὶ σὺ ἓν βλέμμα εἰς τὰ ἀνωτέρω καὶ θέλεις ὁμολογήσει ὅτι ἂν δὲν κατώρθωσα νὰ φέρω εἰς πέρας τὸ κἄτι τί μου ὅπερ δὲν ἔγραψα, κατώρθωσα ὅμως νὰ γράψω κἄτι τί... καὶ ὑπὸ τὴν ἔποψιν αὐτὴν ἡ ἐπικεφαλίς μου, νομίζω, δὲν μὲ διαψεύδει.
Κοκ
