πληθυσμὸν τῶν νευροσπάστων του, καὶ πρὶν ἢ φθάσῃ νὰ ἐννοηθῇ ὑπ' αὐτῶν, τὸ ἔστριψεν εἰς τὴν Εὐρώπην κατὰ συμβουλὴν τοῦ ὑπασπιστοῦ του Χατζῆ-Ἑρμοῦ.
Οὕτω παρήρχοντο οἱ ἐνιαυτοί, ὁ δὲ Ζεὺς ἐλησμόνει τὴν φρίκην τῆς ἀθανασίας διασκεδάζων φαιδρότατα μὲ τὰ περιεργότατα ἀνθρωπάκια του.
Ἀλλ' ὅταν βραδύτερον εἶδεν ὅτι εἶχον ἀφηνιάσῃ τὰ νευρόσπαστά του βαθμηδόν, ἐπανέπεσε πάλιν εἰς τὴν προτέραν ἀηδίαν καὶ πλῆξιν.
Κυκεὼν καὶ σύγχυσις!
Διότι τὰ νευρόσπαστα, χαλαρωθέντα καὶ ξεβιδωθέντα, εἶχον μετατοπισθῇ ἐκ τῆς οἰκείας ἕκαστον θέσεως. Ὁ Δαμαλᾶς καὶ ὁ Μακράκης ἐζήτουν νὰ μάθωσι τὴν κατοικίαν τοῦ ὑπερτάτου Διός, ἀνακαλύπτοντες αὐτὸν εἰς τὰ κρόμμυα καὶ τὸ αὐγοτάραχον τῆς τεσσαρακοστῆς. Οἱ χασάπιδες ἐγίνοντο ἰατροὶ καὶ οἱ χωροφύλακες συνέταττον καλλιτεχνικὰς μελέτας. Οἱ καπνοπῶλαι ἐλάμβανον ἐνεργὸν μέρος εἰς τὰ λαθρεμπόρια καὶ εἰς τὰ ὑπουργικὰ συμβούλια τοῦ Κράτους, τὰ δὲ νήπια τοῦ Λυκείου τοῦ κ. Κουτούζη καὶ Παπαγεωργίου ἐξωπλίζοντο διὰ νὰ ἐκστρατεύσωσι κατὰ τῶν Βουλγάρων.
Καὶ ὁ Ζεὺς ἐφρύαττε καὶ ἐλύσσα.
Καὶ ἔβλεπεν ὅτι οἱ διδάσκαλοι συνέγραφον περὶ εὐπρεπείας καὶ καθαριότητος, οἱ καλόγηροι ἐλάλουν περὶ ἀνθρωπισμοῦ καὶ οἱ ἄεργοι τῶν καφφενείων ἐφορτόνοντο εἰς τὴν ῥάχιν των τὰ ἐθνικὰ ζητήματα, προκαλοῦντες πολεμικὰς διαδηλώσεις εἰς τὰς πλατείας τῆς πόλεως, οἱ δὲ ποιηταὶ ἐξεσφενδόνιζον στίχους καὶ ὕβρεις καὶ ἀναθέματα καὶ ἐμπνεύσεις ποιητικὰς ἐναντίον τῶν
