Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
ΚΩΝΣΤ. Φ. ΣΚΟΚΟΥ
Νὰ σοῦ χαλοῦν τὸν ὕπνο σου οἱ κανταδόροι,
Τ’ αὐτιά σου ξελαρύγγωτοι ἐδὼ τενόροι·
Ὁ καροτσέρης πάρα ’κεῖ νά σε πλακόνῃ,
Νὰ παίζουνε παλιάτσοι ’στ’ «Ἄντρο» τήν «Ἰόνη»
Ὁ Νικηφόρος ’στὴ σκηνὴ μὲ τὸ μαχαῖρι,
Ὅλα αὐτὰ ἐδὼ τὰ λένε: καλοκαῖρι!
Νὰ μὴ τολμᾷς νὰ ξεμυτίσῃς ’στὸ παζάρι
Μὴν ἡ χολέρα καὶ ὁ διάολος σὲ πάρῃ,
Αἵματα, γάταις, ψάρια βρώμικα, σαπίλα,
Ψοφήμια ἄταφα, σκουληκιασμένα φύλλα,
Ὅλα αὐτὰ νά σου κρατοῦν παντοῦ καρτέρι,
Ψυχὴ μου! τί λαμπρὰ περνᾷς τὸ καλοκαῖρι!
’Στὸ τέλος καὶ ὁ δήμαρχος νὰ κοροϊδεύῃ,
Τὸ ἰατροσυνέδριον νὰ ταξειδεύῃ,
Γιατροὶ καὶ νεκροθάφταις νἄχουν ἑταιρία,
Νὰ τὸ γλεντᾷ ’στὸ Φάληρο ἡ Ἀστυνομία,
Νὰ σ’ ἀπειλῇ ὁ θάνατος σ’ ὅλα τὰ μέρη,
Ψυχή μου! φῶς μου! τί ὡραῖο καλοκαῖρι!
Comte–Scoc
24
