νικοῦ μέλλοντος νὰ καταγάγῃ ἡ Ἑλλὰς, ἐν τῷ ὑπὲρ τῆς ἐθνικῆς αὐτῆς παλιγγενεσίας καὶ ἑνότητος ἀγῶνι, μεγάλην νίκην, ἡ νίκη αὕτη ἀναμφιβόλως θέλει προέλθει ἀπὸ τῆς θαλάσσης. Ὠχρὰ, λυσίκομος παρθένος των βασιλείων τοῦ Ποσειδῶνος, θέλει στέψει τὸν νικητὴν ἐκεῖνον ἐξ ἀμαράντων ἀνθέων, δραπέντων ἀπό τινος μαγικοῦ θαλασσίου κήπου, καὶ ὁ ἀμάραντος οὗτος στέφανος εἶναι τὸ σύμβολον τῆς ἱστορικῆς ἀθανασίας, τῆς αἰωνιότητος τῆς Ἑλλάδος.
Ἀλλ' ὅ,τι ἰδίως ἐπέσυρε τὴν προσοχὴν τῆς κυβερνήσεως ἐκείνης, τὴν ὁποίαν ὁ ἑλληνικὸς λαὸς κατεδίκασε διὰ τῆς ψήφου του κατὰ τὴν ἑβδόμην Ἀπριλίου, ἦτο τὸ ζήτημα τῆς συγκοινωνίας. Ἡ Ἑλλὰς ἀξιοῖ ὅτι βαδίζει πρὸς τὸν πολιτισμὸν, καὶ ὅτι ἀντιπροσωπεύει αὐτὸν ἐν τῇ Ἀνατολῇ. Ἔχει ἐν τῇ πρωτευούσῃ αὐτῆς ἀκαδημείας, πανεπιστήμια, μουσεῖα, μεγαλοπρεπῆ πάσης φύσεως καὶ πάσης ἀποστολῆς μέγαρα, καὶ ἐν τούτοις οὐδεμίαν εἶχε συγκοινωνίαν. Ὁ χωρικὸς ἀπέτινε τακτικῶς κατὰ τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον τοὺς φόρους του εἰς το ἑλληνικὸν δημόσιον, ἀλλὰ στερούμενος παντὸς μέσου συγκοινωνίας, ἠναγκάζετο νὰ ζῇ τρωγλοδυτικῶς, ἀποκεκλεισμένος πάσης σχέσεως πρὸς τοὺς ὁμοφύλους του. Ὁ ἠθικὸς καὶ διανοητικὸς ὁρίζων τοῦ ἀγρότου ἐν Ἑλλάδι δὲν ἐκτείνεται ἐπέκεινα τοῦ κωδωνοστασίου τοῦ χωρίου του, ζῇ καθ' ὁλοκληρίαν ὡς φυτὸν, ἐλλείψει συγκοινωνίας, τουτέστι φυσικῆς καὶ ἠθικῆς κινήσεως καὶ ἐνεργείας. Δὲν ἐνθυμοῦμαι ποῖος συγγραφεὺς λέγει, ὅτι ἐξ ὅλων τῶν ἀνθρωπίνων ἐφευρέσεων, μετὰ τὴν γραφὴν καὶ τὴν τυπογραφίαν, ὡς μᾶλλον συντελέσασαι εἰς τὸν πολιτισμὸν καὶ τὴν ἐξημέρωσιν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, εἶναι αἱ ἐφευρέσεις αἱ βραχύνουσαι τὰς ἀποστάσεις. Αἱ ἐφευρέσεις αὗται καὶ ἠθικῶς καὶ ὑλικῶς ὠφελοῦσι τὰς κοινωνίας: ἠθικῶς μὲν, καθ' ὅσον εὐχερέστερον ἀνταλλάσσονται αἱ ἰδέαι καὶ ἀναπτύσσονται αἱ γνώσεις, ὑλικῶς δὲ, καθ' ὅσον ἀνταλλάσσονται τὰ προϊόντα τῆς γεωργίας, λαμβάνει ἀφορμὴν ἐκδηλώσεως ἡ ἐργασία καὶ ἡ ἀπ' αὐτῆς ἀπορρέουσα βιομηχανία. Οὕτως ὁ ἐθνικὸς πλοῦτος, οὐ μόνον αὐξάνει διὰ τῆς συγκοινωνίας, ἀλλὰ καὶ διανέμεται ἀναλόγως καθ' ὅλην τὴν ἔκτασιν τῆς χώρας. Ὑπὸ
