εἶδος τῶν δημοσίων ἐπιγραφῶν. Ἀνεκαλύφθη δὲ τῷ 1839 ἔνθα ἔκειτο ἡ ἀρχαία πόλις Κέρκυρα.
Γραφομένη εἰς μικροῦ; χαρακτῆρας, μετὰ τῆς προσηκούσης τῶν λέξεων διαστάσεως καὶ τῆς ἀπαιτουμένης στίξεως, εἶναι ὡς ἀκολουθεῖ
Πρύτανις Στράτων· μεὶς Ψυδρεύς· ἁμέρα τετάρτα ἐπὶ δέκα· προστάτας Γνάθιος Σωκράτευς.—Πρόξενον ποεῖ ἁ ἁλία Διονύσιον Φρυνίχου Ἀθηναῖον, αὐτὸν καὶ ἐκγόνους· δίδωτι δὲ καὶ γᾶς καὶ οἰκίας ἔμπασιν. Τὰν δὲ προξενίαν γράψαντας εἰς χαλκὸν ἀνθέμεν εἷ κα προβούλοις καὶ προδίκοις δοκῇ καλῶς ἔχειν.—Διονύσιον Φρυνίχου Ἀθηναῖον.
Ἄλλα τέσσαρα ἔχομεν Κερκυραϊκὰ ψηφίσματα, ἤδη ἐκδεδομένα, δἰ ὧν ἐπιχωρεῖται παρὰ τῆς πόλεως προξενία εἰς Φιλιστίωνα Θεοδώρου Λοκρὸν, Παυσανίαν Ἀττάλου Ἀμβρακιώτην, Βοῖσκον Λυκόφρονος Δοδωναῖον, Λυκίσκον καὶ Ἐχεσθένη Δημοπείθους Πρηνεῖς· ἰδοὺ τώρα καὶ πέμπτον. Τοιαῦτα μνημεῖα προσήκουσι μάλιστα Κερκύρᾳ φιλοξεινοτάτῃ ἄλλων ὡς δίδει ὁ Καλλίμαχος ἐν τῷ ὕμνῳ αὐτοῦ εἰς Δῆλον.
Τὸ προκείμενον ψήφισμα διαφέρει ὄχι ὀλίγον τῶν ἄλλων ὡς πρὸς τοὺς τύπους, διότι ἐκεῖνα φέρουσιν ὁμοίως «ἔδοξε τᾷ ἁλίᾳ πρόξενον εἶμεν τᾶς πόλιος τῶν Κορκυραίων (τὸν δεῖνα) αὐτὸν καὶ ἐκγόνους· εἶμεν δὲ αὐτοῖς γᾶς καὶ οἰκίας ἔγκτασιν καὶ τὰ ἄλλα τίμια, ὅσα καὶ τοῖς ἄλλοις προξένοις καὶ εὐεργέταις γέγραπται. Τὰν δὲ προξενίαν γράψαντας εἰς χάλκωμα ἀναθέμεν ὅπει κα δοκῇ προβούλοις προδίκοις καλῶς ἔχειν· τὸν δὲ ταμίαν δόμεν τὸ γενόμενον ἀνάλωμα», καὶ εὐθὺς ἕπεται τὸ ὄνομα, τὸ πατρωνυμικὸν καὶ τὸ ἐθνικὸν τοῦ τιμωμένου.
Ἂς εἴπωμεν τώρα ὀλίγα τινὰ πρὸς διασάφησιν τοῦ ψηφίσματος .
ΠΡΥΤΑΝΙΣ. Τέσσαρες ἢ μᾶλλον πέντε ἦσαν οἱ πρυτάνεις, οἱ κατὰ μίμησιν τῆς μητροπόλεως συγκροτοῦντες ἐν Κερ-
