τιμῶν τῶν μεγίστων, ἀλλὰ καὶ τῆς ἐν Κομάνοις ἱερωσύνης[1]. Προσέτι τῶν συγγενῶν αὐτοῦ ἐπεμελεῖτο ὁ βασιλεὺς καὶ τοὺς ἐν Κνωσσῷ μετεκάλει παρ' ἑαυτῷ, τεθνεῶτος ἤδη τοῦ πρώτου Δορυλάου· οἱ ἔγγονοι λοιπὸν αὐτοῦ καὶ υἱοὶ τοῦ Λαγέτα, ἔχοντες τότε ἀνδρικὴν ἡλικίαν, ἀσμένως ὑπήκουσαν εἰς τὴν πρόσκλησιν, καὶ καταλιπόντος τὰ ἐν Κνωσσῷ μετέβησαν εἰς τὸν Πόντον, ὅπου, εὐτυχοῦντος τοῦ δευτέρου Δορυλάου, συνέβαινε νὰ συνευτυχῶσι καὶ οὗτοι[2]. Οἱ συγγενεῖς ἄρα τοῦ δευτέρου Δορυλάου οἱ ἀπὸ Κρήτης εἰς Πόντον ἐπανελθόντες ἦσαν ὁ δευτερότοκος υἱὸς τοῦ γέροντος Δορυλάου τοῦ θείου του, ὁ Στρατάρχης[3] καὶ ἡ θυγάτηρ τοῦ Λαγέτα ἡ καὶ προμήτωρ τοῦ Στράβωνος. Ἀλλ’ ἐπειδὴ ἡ Ποντικὴ αὕτη οἰκογένεια δὲν διέμεινε πλέον ἢ ἐπὶ δύο γενεὰς παροικοῦσα ἐν Κρήτῃ, ἡ δὲ μήτηρ τοῦ Στράβωνος ἐγεννήθη ἐν Πόντῳ· καὶ, ἂν δὲν συνέβαινε νὰ γεννηθῇ αὐτοῦ, ἐπειδὴ πάλιν ἑτέρα ἡ ἀρχεγονία αὐτῆς καὶ ἑτέρα ἡ τοῦ πατρὸς τοῦ γεωγράφου, δυνάμεθα ἀδιστάκτως νὰ συμπεράνωμεν ὅτι ὁ Οὐϊνδελῖνος καὶ ὁ Πίντιος εἰς τὰς ἐκδόσεις αὐτῶν, ὁ Φίλιππος ὁ Ἐγεντῖνος ἔν τινι ἐπιγράμματι, ὁ ἡμέτερος Μελέτιος ἐν τῇ γειογραφίᾳ, καὶ Φλαμμίνιος ὁ Κορνήλιος ἐν τῇ εἰσαγωγῇ αὐτοῦ εἰς τὴν ἱερὰν Κρήτην, ἐπλανήθησαν εἰπόντες τὸν Στράβωνα Κνώσσιον. Ἐπίσης ἁμαρτάνουσι λέγοντες αὐτὸν Κρῆτα καὶ Ἰωάννης ὁ Ἀνδρέας[4] καὶ ὁ Πατρίκιος[5]· ἀλλὰ καὶ ὁ Οὐόσσιος κακῶς λέγει περὶ αὐτοῦ ὅτι κατήγετο ἐκ τῆς Κρήτης[6].
Ὁ δεύτερος οὗτος Δορύλαος ἐκ τῆς ὑπερβολικῆς αὐτοῦ φιλοδοξίας ἐξώκειλεν εἰς ἀχαριστίαν, καὶ ἐφωράθη σπουδάζων ν’ ἀποστήσῃ τὴν βασιλείαν πρὸς τοὺς Ῥωμαίους, ἵνα ἔχῃ αὐτὸς
