καὶ ἑπομένως ἀδύνατον νὰ ἦτο πρεσβύτερος τοῦ Στράβωνος εἰμὴ περὶ τὰ πεντήκοντα ἔτη, ἐὰν ὁ Στράβων ἐγεννήθη τῷ 687. Πῶς λοιπὸν ἠδύνατο οὗτος νὰ εἴπῃ ὅτι ἴδε τὸν προθεῖον τῆς μητρὸς αὑτοῦ ἐσχατόγηρον; Ἀνάγκη ἄρα νὰ συμπεράνωμεν ὅτι ἐγεννήθη ἐγγὺς τοῦ 700 ἀπὸ κτίσεως Ῥώμης. Καὶ ἐπειδὴ ἐν τῷ ΙΖ΄ τῆς γεωγραφίας ἱστορεῖ γινόμενα τοῦ 778, ἐὰν ὁ θάνατος δὲν κατέφερε τὸ δρέπανον κατὰ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ μόλις γράψαντος τὸν τελευταῖον στίχον τοῦ πονήματος τούτου, δυνάμεθα νὰ πιστεύσωμεν ὅτι ἔζησε καί τινα ἔτη μετὰ ταῦτα.
Πρὶν ἢ χωρήσωμεν ἐνδοτέρω τῶν παρατηρήσεών μας, ἐπειδὴ ὁ λόγος ἐνταῦθα περὶ Στράβωνος, δὲν δυνάμεθα νὰ παρέλθωμεν ἀψαύστως τὰς ὑποθέσεις δι’ ὧν ὁ Malte—Brun, μὲ ἰδιοτροπίαν ἐξ ἴσου καὶ κουφότητα σπουδάζει νὰ μᾶς πείσῃ ὅτι τοῦ ἡμετέρου συγγραφέως ἡ οἰκογένεια ἦτο ἐξ ἡμισείας ῥωμαία, καὶ ὅτι μάλιστα ὁ γενάρχης αὐτῆς ἦτο τῶν πελατῶν τοῦ Μεγάλου Πομπηΐου[1]. Ἰδοὺ οἱ λόγοι εἰς τοὺς ὁποίους ἰσχυρίζεται·
1ον. «Ὅτι τὸ ὄνομα εἶναι ῥωμαϊκὸν καὶ ἀνεμίχθη μὲ τὰ ὀνόματα τῶν μεγιστάνων ἀσιατικοῦ βασιλείου».—Ἀλλ’ ἡμεῖς ἴδομεν ὅτι ἑλληνικώτατον εἶναι τὸ ὄνομα Στράβων.
2ον. «Ὅτι ὁ γεωγράφος ἦτο εἰδήμων τῆς λατινικῆς γλώσσης ».—Ἀλλὰ καὶ ὁ σύγχρονος αὐτοῦ Διονύσιος ὁ ἱστορικὸς ἐγίνωσκε τὴν γλῶσσαν ταύτην, καὶ ὅμως εἶχε πατρίδα τὴν Ἀλικαρνασσόν.
3ον. «Ὅτι ἡ εἴδησις τὴν ὁποίαν εἶχε τῆς λατινικῆς γλώσσης ἀποδεικνύεται ἐκ τῶν ὑπ’ αὐτοῦ ἐπαγομένων μαρτυριῶν Φαβίου τοῦ Πίκτορος, Καικιλίου καὶ Ἀσινίου».—Ἀλλὰ καὶ ὁ Πλούταρχος πόσους δὲν ἐπιμαρτύρεται Λατίνους συγγραφεῖς, καὶ ὅμως ὁμολογεῖ ὅτι μετριωτάτην εἴδησιν εἶχε τῆς λατινίδος;
4ον. «Ὅτι πλεῖστος παρ' αὐτῷ ὁ λόγος τοῦ πολιτικοῦ με-
- ↑ Biogr. univ. Λέξ. Στράβων.
