Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σελίδα:Ελεγεία και Σάτιρες.djvu/38

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.

Στὴν ἄδεια ζαρντινιέρα
τὰ παιχνίδια σου βάνω.
Ἡ μαϊμού σου καβάλα
στὸ προβατάκι πάνω.
Ὕστερα ἡ πεταλούδα
μὲ τὰ φτερὰ μεγάλα.

(Κλυδωνίζεται τώρα,
ὥς τὰ θεμέλια φρίττει,
καὶ τὸ πηγαίνει ὁ Χρόνος
τὸ πατρικό μου σπίτι.
Ἄξαφνα βλέπω νἆμαι
ὁ τελευταῖος, ὁ μόνος.)

Εὐτυχίζω σὲ σένα
τὶς ἐρχόμενες τύχες,
τὴν ἄγνοια τοῦ κόσμου,
τὸ χαμόγελο ποὺ εἶχες,
ὦ ἄγγελε παραστάτη,
ὦ παρήγορο φῶς μου!

35