Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
Πᾶν κατ’ ἐχθρῶν σου κτύπημα
Ἐχειροκρότει ἡ Νίκη,
Κ’ ἐτρέφοντο μὲ σάρκας των
Ἀλώπεκες καὶ λύκοι,
Καὶ κόρακες ἠλάλαζον
Τοὺς ὕμνους τῶν νεκρῶν.
Καὶ τῶν νεῶν ἐῤῥήγνυντο
Τὰ γιγαντώδη σκάφη,
Καὶ τοῦ πυρὸς τὰ λείψανα
Κατέπινον οἱ τάφοι,
Ὁποῦ κοχλάζον ἤνοιγε
Τὸ κῦμα τὸ πικρόν.—
Ἐν τούτοις ἀδυσώπητος
Ὁ χρόνος διαβαίνει,
Κ’ ἐξόπισθεν ἐκτείνεται
Ψυχρὰ τῆς λήθης χλαίνη,
Καὶ τῶν μεγάλων πράξεων
Ἡ μνήμη τελευτᾷ.
Καὶ μαχηταὶ περίβλεπτοι,
Ὅσοι ποτὲ ῥομφαίαν
Τυραννοκτόνον ἔσεισαν
Μὲ χεῖρα ῥωμαλέαν,
Ἢ κατοικοῦν τὰ μνήματα
Ἢ σπεύδουν πρὸς αὐτά.
