Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
Ἐκεῖ δὲ τὸν χορὸν διαλύει,
Κλεῖ τὴν μάνδραν καὶ οὕτω λαλεῖ·
«Ἡ πατρίς μας ἐδῶ μᾶς καλεῖ,
Στρατιῶται ἀνδρεῖοι.
Μετ’ ὀλίγον ἐδῶ καταφθάνει
Στρατιὰ μυριάνδρων ἐχθρῶν.
Εἶναι στάδιον δόξης λαμπρὸν
Τὸ μικρὸν τοῦτο χάνι.
Εἰς τὸ μέγα Στενὸν θὰ ’ξυπνήσουν
Οἱ ἀρχαῖοι τῆς Σπάρτης νεκροὶ,
Καὶ τὸν τόπον αὐτὸν φοβεροὶ
Τουρκομάχοι θὰ σείσουν.
Κ’ ἡ σκιὰ τοῦ Διάκου παρέκει
Τοῦ εἰς σούβλαν ψηθέντος σκληρὰν,
Μὲ μεγάλην θ’ άκούσῃ χαρὰν
Νὰ βροντᾷ τὸ τουφἐκι.
Ἐκεῖ κάτω κυττάξετε· φθάνει
Ὁ πομπώδης στρατὸς τῶν ἐχθρῶν.
Ἰδοὺ στάδιον δόξης λαμπρὸν
Τὸ μικρὸν τοῦτο χάνι…»
Στρέφουν ὅλοι καὶ βλέπουν. Διέβη
Τὸ ποτάμι ἀπίστων πληθὺς,
Καὶ ἀκούεται δοῦπος βαθὺς,
Καὶ ὁ τόπος σαλεύει.
