Σελίδα:Γεωργίου X. Ζαλοκώστα Τα άπαντα.djvu/282

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
280

Τὰ ἔργα του σαλπίζει ἡ φήμη,
Ἀλλὰ νικᾷ ἡ ἐπιστήμη
Καὶ ὁ πολέμαρχος ζωγρεῖται.
Ἐὰν ποθῆτε ἐλευθερίαν,
Ἔθνη τῆς γῆς, τὴν θαυμασίαν
Τῆς λόγχης δύναμιν ποθεῖτε.


ΤΟ ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ.

ΑΠΡΙΛΗΣ εἶναι, γύρου μας πετοῦν τὰ χελιδόνια
Καὶ δένδρα, κάμποι καὶ βουνὰ, ὅλα μοσχοβολᾶνε.
Γλυκὰ λαλοῦν τ’ ἀηδόνια
Καὶ ζευγαρόνει ἡ πέρδικα καὶ οἱ κοῦκοι κελαϊδᾶνε.

Ἡ γῆ γελάει καὶ ὁ οὐρανὸς μαργαριτάρια χύνει
Εἰς τὰ τριαντάφυλλά της,
Καὶ κἄπου, κἄπου φαίνονται καὶ μαραμένοι κρίνοι.
Ἀγρίμι κἂν τοὺς πάτησε κἂν ἄπονος διαβάτης.

Σὰν κρίνο ποῦ μαράθηκε καὶ γέρνει πρὸς τὸ χῶμα,
Ὤ, κύτταξε ἕνα λείψανο, μιὰ νηὰ καμαρωμένη!
Θαῤῥεῖς ποῦ κρένει ἀκόμα,
Ἀλλὰ τὰ λόγια δὲν τ’ ἀκοῦς· μ’ ἀγγέλους συντυχαίνει.