Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
271
Αὐτὸς ἔῤῥιψε τοὺς σπόρους
Ὁποῦ σήμερον ἀνθίζουν,
Ἀλλ’ ἀπ’ ἄνδρας αἱμοβόρους
Εὗρε βάσανα σκληρὰ,
Κ’ ἐκυλίσθη αἱματωμένος
Εἰς τοῦ Ἴστρου τὰ νερά.
Διαβάται τώρ’ ἀκόμα,
Ἀσκεπεῖς εἰς τὸ Βελγράδι
Σκύπτουν καὶ φιλοῦν τὸ χῶμα
Καὶ τὴν ἄμμον τῆς άκτῆς,
Ὅπου ἔπεσεν ὁ Ῥήγας,
Ὁ Τυρταῖος ποιητής.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΟΘΩΝΑ ΕΠΙ ΚΑΤΟΧΗΣ.
ΑΝΕΚΔΟΤΟΝ.
Βασιλεῦ!
Οταν ὥρα νυκτὸς, ὥρα κρυφία
Τοὺς μόχθους τῆς ἡμἐρας τελειόνῃ,
Εἰς τὰ τεμένη τῶν Μουσῶν τὰ θεῖα
Κλίνω τὸ γόνυ.
