Σελίδα:Γεωργίου X. Ζαλοκώστα Τα άπαντα.djvu/17

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
15

στα; Πικρὰ κοιμᾶσαι, φιλία μου ἱερά. Ἐξύπνει πάλιν, κύκνε περιπαθῆ. Φιλία καὶ Πατρὶς σὲ καλοῦσι.

Κλίνατε, Μοῦσαι, λυσίκομοι πρὸ τοῦ σιγήσαντος Βάρδου· κλαύσατε, πολεμάρχαι ἕνα τῶν σεμνοτέρων σας φίλων, καὶ χύσε μετὰ πόνου κραυγὴν ὀδυνηρὰν, Πίνδε, ἐν ᾧ εἰς δάκρυα λυομένη, νεκροφιλεῖ τὴν ὄψιν τοῦ ἡ Φιλία!


«Φεῦ, ἐὰν ὅσους ἀγαπῶ τὸ μνῆμα τοὺς λαμβάνῃ·
Ἂν θάνατος ἡ ἀτυχὴς φιλία μου καλῆται,
Ἂν ὅστις μὲ ἠγάπησεν ὀφείλῃ ν’ ἀποθάνῃ,
Τὴν ὀλεθρίαν μοῖράν μου σκληρὰ καταρασθῆτε!»