Σελίδα:Γεωργίου X. Ζαλοκώστα Τα άπαντα.djvu/123

«Τὴν θάλασσαν ζώνουν Γκιαβοῦραι προδὀται,
Κ’ ἐνῷ Ἀκαρνᾶνες ὁπλῖται πολλοί...»
Τοῦ πέραν Ἀκτίου βροντώδης βολὴ
Τὸν λόγον τοῦ γέροντος ἔκοψε τότε.

Τοῦ δώματος κάτω πληθὺς μαχητῶν
Συνήχθη ἀκούσασα αἴφνης τὸν κτύπον,
Καὶ Τοῦρκος μακρόθεν ἐπρόβαλεν, ἵππον
Ἀφρώδη κεντῶν.

Ἐπέτα ταχὺς μὲ λυτὰ τὰ ἠνία,
Βοῶν· « ὁπλισθῆτε Μωάμεθ λαοὶ,
Ὁπλίσου, ὦ Μπέη ! Ζεφύρου πνοὴ
Πλησίστια φέρει τ’ ἀλλόπιστα πλοῖα.»

Κατέβη ὁ Μπέης ὠχρὸς ἀπ’ ὀργὴν,
Ἀλλὰ τῶν τειχῶν ἡ προκέφαλος πτέρυξ
Ἐξέπεμψε τότε βροντὰς καὶ τὴν πέριξ
Ἐκλόνησε γῆν.

Βαρεῖς, δεξιὰ πρὸς τὴν θάλασσαν κάτω,
Ἐβὀων βαρεῖς μυκηθμοὶ κεραυνῶν
Κ’ ἐστέναζον τ’ ἄντρα τῶν πέριξ βουνῶν,
Βροντόπληκτος δὲ ὁ αἰθὴρ ἐμυκᾶτο.

Ἡ πόλις ἐσείσθη καὶ δοῦπος βαθὺς
Καὶ θόρυβος μέγας καὶ κρὀτος ἀντήχει,
Κ’ ἐβόα ὁρμῶσα πυκνὴ πρὸς τὰ τείχη
Βαρβάρων πληθύς.