Σελίδα:Γεωγραφία Στοιχειώδης.pdf/181

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
165
ΠΕΡ. Β′. ΜΕΡΟΣ Β′. ΒΙΒΛ. Β′. ΚΕΦ. Α′.
ΕΛΟΥΗΤΙΑ.

Ἔκτασις ἐπιφ: 39,000 χιλιαμ. ▭ — Πληθ. 2,300,000.

Μῆκος Ἀνατ: μεταξὺ 3° 37′ καὶ 8° 9′.

Πλάτος Β: μεταξὺ 45° 49′ καὶ 47° 50′.

394. Ἡ ελουητια (Ἑλβετία νῦν, ἢ Σβίτσερα) κεῖται μεταξὺ Γαλλίας, Ἰταλίας καὶ Γερμανίας ἐπάνω τινος εἴδους ὀροπεδίου (141), τὸ ὁποῖον μετὰ τὴν Σαβοΐαν εἶναι ὁ ὑψηλότερος τόπος τῆς Εὐρώπης, καὶ τοῦ ὁποίου τὸ μεσημβρινώτερον μέρος ὁρίζεται ἀπὸ τῶν Ἄλπεων τὴν σειράν. Εἰς αὐτὸ τὸ μέρος τὰ ὑψηλότερα Ἄλπεα ὄρη (ἔχοντα ὑπὲρ τὰ 4,700 μ: ὕψος) εἶναι τὸ τοῦ Ἰουγφράου (Παρθενίου) ὅρος, τὸ τοῦ Ἁγίου Γοτάρδου, ὅπου ὁ Ῥῆνος καὶ ὁ Τήσινος ἔχουσι τὰς πηγάς των, καὶ τὸ ὅρος τῆς Φούρχης, ὅπου ἀναβρύει ὁ Ῥοδανός. Τὰ δ’ ἐξ αὐτῶν καταῤῥέοντα ὕδατα γεννῶσι πολλοὺς καὶ μεγάλους ποταμοὺς, ἐκβάλλοντας εἰς ἀντικειμένας θαλάσσας. Μεταξὺ αὐτῶν εἶναι ὁ Ῥῆνος, δεχόμενος ἐκεῖ τὸν Ἄαρα, αὐξόμενον ἀπὸ τὸν Ῥεύσην καὶ Λίμμαθον· ἔπειτα ὁ Ῥοδανὸς ἐκβάλλων εἰς τὴν Μεσόγειον, ὁ Τήσινος (Τίκινος), Ἀδδούας, καὶ ἄλλα πολλὰ ποτάμια, ἐξ ὧν τὰ μὲν χύνονται εἰς τὸν Πάδον, ἐκβάλλοντα εἰς τὴν Ἀδριατικὴν θάλασσαν· τὰ δὲ, εἰς τὸν Δούναβιν, ἐκβάλλοντα εἰς τὸν Εὔξεινον Πόντον. Συστήνουσιν ὡσαύτως καὶ πολλὰς λίμνας μεγάλας· οἷον τὴν τῆς Γενεύης, διὰ τῆς ὁποίας διέρχεται ὁ Ῥοδανός· τὴν τῆς Θούκης καὶ τήν τῆς Βριένσης, ὅθεν διέρχεται ὁ Ἄαρ· τὴν τῆς Ζυρίχης, τὴν τῆς Λυκέρνης, διὰ τῆς πρώτης τῶν ὁποίων διέρχεται ὁ Λίμμαθος, διὰ δὲ τῆς δευτέρας ὁ Ῥεύσης· τὴν τῆς Ζύγγης, τὴν τοῦ Νεουσιατέλου κτλ. Εἰς τοὺς πρόποδας τῶν βουνῶν, καὶ εἰς τὰς μεταξὺ αὐτῶν κοιλάδας, βλέπει τις παχείας βοσκὰς καὶ χωράφια καλῶς καλλιεργημένα· εἰς δὲ τὰς κορυφὰς, βράχους ἀποτόμους καὶ ἀπροσίτους, καὶ παγεῖα ἀπέραντα, ὅθεν διάφοροι ῥύακες ἀπὸ ἀλλεπαλλήλους καταῤῥάκτας καταπίπτουσιν, ἢ καὶ διάφοροι χιονοστεφάναι, μὲ τὸν καταπληκτικὸν κρότον τῆς βροντῆς ἐκκοπτόμεναι, κατακυλίονται εἰς τὰς κοιλάδας, καὶ φέρουσι τὴν φρίκην καὶ τὸν ὄλεθρον εἰς πᾶν τὸ προστυχὸν, εἰς ἀνθρώπους διαβαίνοντας, ποίμνια ἢ καὶ ὁλόκληρα χωρία, τὰ ὁποῖα καταπλακόνουσιν. Ἐκ τούτων τὸ κλίμα τοῦ τόπου εἶναι διάφορον, κατὰ τὸ ὕψος καὶ τὴν θέσιν τῶν βουνῶν καὶ ὀρέων, ἢ τῶν κοιλάδων, εἰς τὰς ὁποίας ἡ θερμοκρασία ὡς ἐπὶ τὸ πολύ εἶναι μετρία· ἔχει δὲ ὁ τόπος καὶ μεταλλεῖα καὶ ὕδατα μεταλλικὰ, καί τινα ποτάμια κατασύροντα καὶ ψήγματα χρυσοῦ.

395. Σύγκειται δὲ ἡ Ἑλουητία ἐξ 22 Τοπαρχιῶν (Cantons)