φὰς λαλεῖται ἡ Γερμανικὴ, καὶ ἡ Σλαβικὴ μεταξὺ τῶν χωρικῶν. — Θρησκεία. Ὑπὲρ τὰ 4 ἑκατομ: εἶναι τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας, 2 τῆς Προτεσταντικῆς καὶ ὑπὲρ τὰ 3 ἑκατομ: τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκτὸς 600 χιλ: οἵτινες εἶναι Οὐνῖται, δηλ. ἀναγνωρίζουσι τὴν κυριαρχίαν τοῦ Πάπα.
Τὸ βασίλειον τῆς Οὐγγαρίας εἶναι συνταγματικὴ Μοναρχία διαδοχική. Ἔχει Βουλὰς τῶν ἀντιπροσώπων δύω· ἡ μὲν σύγκειται ἀπὸ τοὺς εὐγενεῖς καὶ ἀπὸ τὸν ἀνώτατον κλῆρον τοῦ Δυτικοῦ καὶ τοῦ Ἀνατολικοῦ δόγματος, ὄντα πλουσιώτατον· ἡ δὲ δευτέρα ἀπὸ τοὺς ἀντιπροσώπους τοῦ κατωτέρου κλήρου καὶ τῶν κατωτέρων εὐγενῶν, καὶ ἀπὸ τοὺς ἀντιπροσώπους 49 πόλεων λεγομένων ἐλευθέρων. Ὁ Βασιλικὸς Παλατῖνος εἶναι ὁ ἀντιπροσωπεύων τὸν Αὐτοκράτορα καὶ προεδρεύων τῆς πρώτης βουλῆς. Οἱ χωρικοὶ εἶναι εἵλωτες, μὴ δυνάμενοι νὰ ἔχωσιν ἰδιοκτησίαν ἀκίνητον, πληρόνοντες τὸ δέκατον τοῦ εἰσοδήματος τῆς ἐργασίας των εἰς τὸν κλῆρον, καὶ τὸ ἔννατον εἰς τὸν αὐθέντην των τὸν ἰδιοκτήτην τῆς γῆς, διὰ τὸν ὁποῖον ἐργάζονται καὶ 104 ἡμέρας τοῦ ἔτους. Αὐτοὶ μετὰ τῶν κατοίκων τῶν πόλεων πληρόνουσιν ὅλους τοὺς δημοσίους φόρους.
Β′. Μέγα Δουκάτον τῆς Τρανσυλβανίας· (ἤτοι τοῦ μεταξὺ δασῶν τόπου) πρὸς Ἀν: ὀρεινὸς, καὶ δασώδης καὶ ἄγριος τόπος τῶν Καρπαθίων, ὑπὸ τῶν ὁποίων περικλείεται πανταχόθεν καὶ ἐπονομάζεται, διαιρούμενος εἰς 3 τμήματα κατὰ τὰ τρία κατοικοῦντα αὐτὸν ἔθνη τῶν Οὔγγρων, τῶν Σαξόνων καὶ τῶν Τζεκλέρων ἢ Τσέκλων. — Εἰς τὸν τόπον τῶν Οὔγγρων πρὸς δυσμὰς πόλεις· Κλαουτζεμβούργη, πρωτεύουσα τῆς διοικήσεως μὲ 26 χιλ: κατοίκων. — Καρλοβούργη ἤ Οὐϊσεμβούργη, φρούριον μὲ 8 χιλ: κατοίκων. — Εἰς τὸν τόπον τῶν Σαξόνων πρὸς Μεσημβρ: — Ἑρμανστάτη (κάτ: 20 χιλ:) βιομήχανος πόλις, ἔχουσα καὶ ἓν Λύκειον. — Κρονστάτη (κάτ: 36 χιλ:) τὸ κέντρον τῆς βιομηχανίας καὶ τοῦ ἐμπορίου ὅλου τοῦ τόπου, κεῖται πρὸς τὰ μεθόρια τὰ πρὸς τὴν Βλαχίαν. Εἰς τὴν χώραν τῶν Τζεκλέρων πρὸς Ἀν: — Πρωτεύουσα Νευμάρκη, μὲ 10 χιλ: κατ. — Τὸ Δουκάτον τοῦτο μετέχει τῶν ἐλευθεριῶν τοῦ βασιλείου τῆς Οὐγγαρίας.
Γ′. Τὸν Στρατιωτικὸν Νομόν. — Ὀνομάζεται οὕτως ὁ τόπος ὁ κατὰ μῆκος τῶν Τουρκικῶν μεθορίων κείμενος, ἀπὸ τὴν Ἀδριατικὴν θάλασσαν μέχρι τῆς Μολδαυΐας, δηλ: τὸ πρὸς τὰ μεθόρια μέρος τῆς Κροατίας, τῆς Σλαβονίας, Οὐγγαρίας καὶ Τρανσυλβανίας. — Οἱ κάτοικοι ὄντες Οὔγγροι, Βλάχοι, Ἰλλυριοὶ καὶ οἱ πλειότεροι Κροάται, καὶ τοῦ Ἀνατολικοῦ δόγματος, ἔχουσι στρατιωτικὸν ὀργανισμόν. Ἕκαστος τῶν χωρικῶν εἶναι καὶ στρατιώτης, ἔχων ἰδιοκτησίαν καὶ πληρόνων ἐλάχιστον φόρον, ἀλλὰ ὢν ὑποχρεωμένος νὰ φυλάττῃ τὰ σύνορα ἀπὸ τὴν εἰσβολὴν τῶν Τούρκων καὶ τῆς πανώλους. Ἡ Κυβέρνησις ἐνδύει καὶ ὁπλίζει τὸν στρατιώτην, ἀλλὰ δὲν μισθοδοτεῖ αὐτὸν, εἰμὴ ἐν καιρῷ πολέμου. Εἰς τοιαύτην περίπτωσιν ὁπλίζονται ὑπὲρ τὰς 100 χιλ: ἐν καιρῷ δὲ εἰρήνης ἕως 45 χιλ: ὑπηρετοῦσι. Φημίζονται δὲ διὰ τὴν ἀνδρείαν καὶ τὴν τόλμην των. — Πόλεις εἰς αὐτὸν τὸν
