νομόν· — 1) Εἰς τὴν στρατιωτικὴν Κροατίαν (πληθ. 450 χιλ:) — Ζέγγη, ἐλεύθερος λιμὴν εἰς τὴν Ἀδριατικὴν θάλασσαν μὲ 5 χιλ: κατοίκων. — 2) Εἰς τὴν στρατιωτ: Σλαβονίαν (πληθ. 250 χιλ:) Σεμλῖνον (κατ: 40 χιλ:) φρούριον σημαντικὸν, πλησίον τῶν ἐκβολῶν τοῦ Σαύου εἰς τὸν Δούναβιν καταντικρὺ τοῦ Βελιγραδίου. — 3) Εἰς τὴν στρατ: Οὐγγαρίαν ἢ τὸ Βανάτον (πληθ. 240 χιλ:). — Πάνσχοβα μὲ 10 χιλ: κατοίκων ἐπὶ τοῦ Δουνάβεως. — 4) Εἰς τὴν στρατ: Τρανσυλβανίαν (πληθ. 160 χιλ:) οὐδεμία ὑπάρχει πόλις ἀξία λόγου. Τὸ μὴ στρατιωτικὸν τμῆμα τῆς Κροατίας ἔχει πρωτεύουσαν τὴν Ἀγάμην ὅπου ἑδρεύει καὶ ὁ στρατιωτικὸς διοικητὴς τοῦ νομοῦ· τὸ δὲ μὴ στρατιωτικὸν τῆς Σλαβονίας ἔχει τὴν Ἐτζέκην.
Δ′. Τὸ Βασίλειον τῆς Δαλματίας· περιλαμβάνει τὴν μεταξὺ δυτικῆς Τουρκίας καὶ τῆς Ἀδριατικῆς θαλάσσης ἐκτεινομένην λωρίδα ὁμοῦ μὲ τὰς παρακειμένας νήσους (πληθ. 360 χιλ:) καὶ διαιρεῖται εἰς 4 τμήματα. Τὰ δύο περιλαμβάνουσι τὴν ποτὲ Ἑνετικὴν Δαλματίαν. — Πρωτεύουσα Ζάρα καὶ Σπάλαθρον (ἀνὰ 3 χιλ: κατοίκων). Τὸ τρίτον εἶναι ἡ πάλαι ποτέ δήμοκρατία τῆς Ῥαγούσης. — Πρωτεύουσα Ῥαγοῦσα ἢ Ῥαγοῦζα, πόλις ὀχυρὰ καὶ εὐλίμενος (κάτ: 5 χιλ:) ἀπὸ τοῦ Ζ′. αἰῶνος κτισθεῖσα καὶ διατηρήσασα τὴν ἐλευθερίαν της μέχρι τοῦ 1805. Τὸ δὲ τέταρτον εἶναι ἡ πρότερον Ἑνετικὴ Ἀλβανία. — Πρωτ: Κάταρον, ἔχουσα κάλλιστον λιμένα καὶ 5,200 κατοίκων. — Μίαν λεύγαν μακρὰν τῆς Ζάρας κεῖται τὸ χωρίον τῶν Σαλόνων (ἀρχ. Μαρτία Ἰουλία), ὅπου ὁ αὐτοκράτωρ Διοκλητιανὸς, παραιτηθεὶς τῆς αὐτοκρατορίας, ἔζησεν ὡς ἰδιώτης φυτεύων τὰ λάχανά του, καὶ ἀπεβίωσε τὸ 413 μετὰ Χριστόν. Εἰς δὲ τὴν Ζάραν φαίνονται εἰσέται τὰ λείψανα τοῦ ἐκτεταμένου παλατίου αὐτοῦ τοῦ Αὐτοκράτορος.
Ἡ χώρα τῆς Δαλματίας παράγει κρασία καὶ ἔλαιον, καὶ ὅλας τὰς τῶν μεσημβρινῶν τόπων ὀπώρας, ἀλλ’ εἶναι ξηρὸς καὶ ἄνυδρος τόπος, διασχιζόμενος ἀπὸ τοὺς τελευταίους κλάδους τῆς σειρᾶς τῶν Ἄλπεων, ἀποληγούσης πρὸς Μ: εἰς τὸ Μοντενέγρον (Μαυροβοῦνι), τοῦ ὁποίου οἱ κάτοικοι, ὄντες τοῦ Ἀνατολικοῦ δόγματος, διασώζονται ἀνεξάρτητοι εἰς τὰ Τουρκικὰ μεθόρια.
391. Τὸ Λομβαρδοβενετικὸν βασίλειον περιλαμβάνει τοὺς ἐν τῇ Ἰταλίᾳ ὑποκειμένους εἰς τὴν Αὐστριακὴν αὐτοκρατορίαν τόπους, ἀλλὰ περὶ τούτων θέλομεν λαλήσει κατωτέρω (407).
392. Ἡ Αὐστρία ἐν γένει ἔχει κλίμα εὔκρατον καὶ ὐγιηρόν. Πολλαὶ σειραὶ ὀρέων ἐκ τῶν Καρπαθίων καὶ Ἄλπεων διέρχονται αὐτὴν, καὶ ἐκτεταμένοι πεδιάδες σχηματίζονται κατὰ τὴν Γαλλικίαν, Βοεμίαν καὶ Οὐγγαρίαν. Πολλοὶ ποταμοὶ πλευ-
