εἶναι μία μεγάλη στήλη ἢ κίων, δωρικῆς ἀρχιτεκτονικῆς, 200 ποδῶν ὕψους, ἀνεργεθεῖσα εἰς τὸν τόπον, ὅθεν κατὰ τὸ 1666 ἐξεῤῥάγη πυρκαϊὰ ἀποτεφρώσασα 13 χιλ. οἰκιῶν.
Εἰς δὲ τὴν Οὐεσμιστέρην εἶναι τὰ βασίλεια, διάφορα παλάτια, ἐν οἷς καὶ τὸ τοῦ Σαιντιάμου (Ἁγ: Ἰακώβου) λεγόμενον παλάτιον, ἡ κατοικία τῶν βασιλέων, ἡ Ἀκαδημία, τὸ Βρετανικὸν Μουσεῖον μετὰ τῆς βιβλιοθήκης, περιεχούσης 60 χιλ. χειρογράφων, καὶ τὸ Πανεπιστημεῖον, καὶ τέλος τὸ Ἡγουμενεῖον τῆς Οὐεσμιστέρης, ὑπερήφανον οἰκοδόμημα Γοτθικὸν πλησίον τοῦ Ταμίσεως, ὅπου εἶναι ὡραία ἐκκλησία, καὶ οἱ τάφοι τῶν βασιλέων τοῦ νῦν βασιλεύοντος γένους. Ἀντικρὺ τούτου εἶναι καὶ ἕτερον Γοτθικὸν κτίριον, ἐν ᾧ τελοῦνται αἰ ἑορταὶ τῆς στέψεως τῶν βασιλέων, καὶ πλησίον ὑπάρχουσι καὶ τὰ βουλευτήρια τῆς Βουλῆς τῶν Κοινοτήτων καὶ τῆς τῶν Λόρδων.
Εἰς δὲ τὴν Σουθοοάρκην εἶναι μόλις τρία δημόσια κτίρια ἄξιοι λόγου. Τὸ παλάτιον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου τῆς Καντερβουρῆς· τὸ δεσμωτήριον τὸ διὰ τοὺς χρεωφειλέτας, καὶ τὸ φρενονομεῖον ([1]).
Ἐν περιλήψει, τὸ Λονδῖνον εἶναι ἡ μεγαλητέρα καὶ πολυανθρωποτέρα καὶ ἡ ἐμπορικωτέρα πόλις τῆς οἰκουμένης μετὰ τὸ Πεκῖνον, περιέχουσα νῦν 2,400,000 κατοίκων. Κειμένη πλησίον τῶν ἐκβολῶν τοῦ Ταμίσεως, ὅπου αἱ πλημμυρίδες τῆς θαλάσσης φθάνουσιν, ἔχει τὸν εὐρυχωρότατον καὶ ἀσφαλέστατον λιμένα τοῦ κόσμου μέ πλῆθος νεωρίων τεχνητῶν, εἰς τὰ ὁποῖα χιλιάδες ἐμπορικῶν πλοίων χωροῦσιν, εἰσαγόντων ὅλα τὰ προϊόντα τῆς οἰκουμένης καὶ ἐξαγόντων πᾶν εἶδος τεχνουργημάτων δι’ ὅλα τὰ μέρη τοῦ κόσμου. Ἕνεκα τούτου βλέπει τις καθ’ ἑκάστην μυριάδας ἀνθρώπων ἐργαζομένων εἰς ἀμφοτέρας τὰς ὄχθας τοῦ ποταμοῦ, εἰς τὰ νεώρια, εἰς τὸν λιμένα, καὶ ὑπὲρ τὰς δέκα χιλιάδας πορθμείων, ἀτμοκινήτων, τῶν πλείστων διαπερώντων καὶ μετακομιζόντων καθ’ ἑκάστην τὰ διάφορα ἐμπορεύματα, τροφὰς καὶ τοὺς διαβάτας.
Ἄλλαι σημαντικαὶ πόλεις τῆς Ἀγγλίας. — Ὑόρκη (26,000 κατοίκων,) ἀρχαία πόλις καὶ ἐπίσημος τῶν βορείων μερῶν τῆς Ἀγγλίας, καὶ ἄλλοτε δευτερεύουσα πόλις τοῦ βασιλείου, εἶναι ἡ μητρόπολις τοῦ ἑνὸς τῶν δύο Ἀγγλικανικῶν ἀρχιεπισκόπων ἔχουσα καὶ ἐκκλησίαν μεγαλοπρεπεστάτην. — Λιβερπούλη (286
- ↑ Ἄλλο μνημεῖον εἰς Σύδεναμ ἐν Λονδίνῳ περίεργον εἶναι καὶ τὸ οἰκοδομηθὲν ἐσχάτως Κρυστάλλινον Παλάτιον, εἰς ὃ ἐγένετο ἡ παγκόσμιος Ἔκθεσις τῶν φυσικῶν καὶ τεχνητῶν προϊόντων ὅλων τῶν ἐθνῶν τοῦ κόσμου κατὰ τὸ 1851· διετηρήθη δὲ καὶ αὐτὸ ὡς μαρτύριον ὑπερήφανον τῶν μεγαλουργημάτων τῆς τέχνης καὶ ἐπιστήμης τοῦ ἔθνους, ὅπερ κατώρθωσε τοιοῦτο γιγαντῶδες οἰκοδόμημα ἐξ εὐθραύστου ὕλης, τὸ θαῦμα ἀληθῶς τῶν καθ’ ἡμᾶς χρόνων. Εἰς ἔκτασιν ἐπιφανείας 754 χιλ: περίπου τετραγ: ποδῶν ᾠκοδομήθη τὸ μαγικὸν τοῦτο παλάτιον, ἔχον ὕψος 33 μ., ὥστε νὰ περιληφθῶσιν ἐν αὐτῷ καὶ τὰ ἐν τῷ τόπῳ εὑρεθέντα δένδρα, τοίχους καὶ στέγην διαφανεῖς, συμπεπηγμένους διὰ 3,300 στηλῶν σιδηρῶν, δι’ ἀναριθμήτου πλήθους δοκῶν σιδηρῶν καὶ ξυλίνων. Ἡ δὲ τοσαύτη καὶ τοιαύτη οἰκοδομὴ κατωρθώθη διὰ δαπάνης 150 χιλ: λιρῶν στερλινῶν (3,750,600 φράγκων) εἰς διάστημα 3 μηνῶν 1,800—2,000 ἐργατῶν καθ’ ἡμέραν ἐργαζομένων. Τοῦτο ἀληθῶς εἶναι τὸ μέγιστον θαῦμα τῆς τέχνης, τῆς βιομηχανίας καὶ τῆς ἐπιστήμης τῶν καθ’ ἡμᾶς χρόνων.
