θερμαὶ ἡμέραι τῆς Ἑλλάδος, εἶναι σπάνιον φαινόμενον εἰς τὴν Ἀγγλίαν· ἕνεκα τούτου καὶ τὰ τῶν μεσημβρινῶν τόπων ὀπωρικὰ δέν φύονται ἐκεῖ, καὶ αὐτὴ ἡ ἄμπελος δυσκόλως ὡριμάζει τοὺς καρπούς της. Ὅθεν κρασίον εἰς αὐτοὺς τοὺς τόπους δὲν γίνεται, ἀλλ’ ἀντὶ τούτου κατασκευάζουσι καὶ μεταχειρίζονται πάμπολυν ζῦθον (μπίραν).
Καὶ ἡ κυρίως Ἀγγλία καὶ τὸ Πριγγιπάτον Γάλλης ἀμφότερα διαιροῦνται πολιτικῶς εἰς 52 ἐπαρχίας, περιλαμβανομένας εἰς ἑπτὰ τμήματα, τὰ ὁποῖα κατ’ ἔτος διέρχονται δικασταὶ πρὸς διαχείρισιν τῆς δικαιοσύνης.
331. Εἰς τὴν Ἀγγλίαν ἐπισημότεραι πόλεις· Λόνδρα ἢ Λονδῖνον, μητρόπολις ἐπὶ τοῦ Ταμίσεως κειμένη καὶ διαῤῥεομένη ὑπ’ αὐτοῦ, διαιρεῖται εἰς δύο ἄνισα μέρη, Βόρειον καὶ Νότιον, κοινωνοῦντα μεταξύ των διὰ δύο γεφυρῶν σιδηρῶν, καὶ τεσσάρων λιθίνων ([1]). Ἐκ τούτων αἱ μεγαλοπρεπέστεραι εἶναι ἡ γέφυρα τῆς Οὐεσμιστέρης, ἔχουσα πλάτος 44 ποδ: καὶ μῆκος 1223· καὶ ἡ τοῦ Βατερλὼ ἐκ γρανίτου κτισμένη, καὶ ἔχουσα πλάτος 42 ποδ: καὶ μῆκος 1242.—Εἰς τὸ βόρειον μέρος τῆς πόλεως κεῖνται τὸ λεγόμενον Ἄστυ (the Citis) καὶ ἡ Οὐεσμιστέρη· εἰς δὲ τὸ νότιον εἶναι ἡ Σουθουάρκη. Τὸ Ἄστυ ἔχει θεωρίαν παλαιᾶς τινος πόλεως μὲ δρόμους στενοὺς καὶ λοξοὺς, ὅπου ὅλοι οἱ μεγαλέμποροι ἔχουσι τὰ γραφεῖα των, ἂν καὶ δὲν κατοικῶσιν ἐκεῖ. Ἡ Οὐεσμιστέρη εἶναι ἡ ἀληθὴς καθέδρα τοῦ βασιλείου, ἔχουσα καὶ δρόμους πλατεῖς καὶ εὐθεῖς, καὶ οἰκίας λαμπροτέρας, ὅπου κατοικοῦσιν οἱ μεγιστᾶνες, ὁ βασιλεὺς μὲ τοὺς αὐλικούς του, οἱ μεγαλέμποροι καὶ οἱ μεγαλοκτηματίαι· τὴν νύκτα αὐτὸ τὸ μέρος φωτίζεται λαμπρότερον διὰ τοῦ ἀερίου τοῦ λεγομένου γαζίου (gaz), ἢ ἀνθρακώδους ὑδρογόνου. Τὸ δὲ τρίτον μέρος τῆς πόλεως, ἡ Σουθουάρκη, ἔχει ἔποψιν πόλεως ὅλως βιομηχάνου διὰ τὸ ἄπειρον πλῆθος τῶν ἐν αὐτῇ ἐργοστασίων.
Εἰς τὸ ἄστυ, καί τοι ὃν τὸ ἀρχαιότερον μέρος τῆς πόλεως, δὲν ὑπάρχουσι πολλὰ κτίρια δημόσια. Εἰς τὸ μέσον αὐτοῦ ἐπὶ ὑψώματος κεῖται ἡ μεγαλοπρεπεστάτη ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Παύλου, οἰκοδομηθεῖσα εἰς διάστημα 35 ἐτῶν (ἀπὸ τὸ 1675—1710) κατὰ τὸν τόπον τῆς ἐν Ῥώμη ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Πέτρου. Τοῦτο τὸ κτίριον εἶναι τὸ μεγαλοπρεπέστατον μνημεῖον τῆς ἐν Ἀγγλίᾳ ἀρχιτεκτονικῆς, ἔχον 500 ποδ. μῆκος, 250 πλάτος καὶ 340 ὕψος· ὁ δὲ ἐν τῷ μέσῳ μεγαλοπρεπέστατος τροῦλος αὐτοῦ ἔχει 145 ποδ. διάμετρον. Ὁ πύργος τῆς Λόνδρας, εἶδος ἀκροπόλεως ἀρχαίας, περιεχούσης διάφορα κτίρια καὶ περικυκλουμένης ὑπὸ τάφρου γεμάτης ὕδατος, διοχετευομένου ἀπὸ τὸν Τάμισιν. Παλαιὰ ἦτον ἡ κατοικία τῶν Βασιλέων, νῦν δὲ ὑπάρχουσιν εἰς αὐτὸν ὁπλοθήκη ἀρχαίων ὅπλων, καὶ δεσμωτήριον, καὶ ταμιευτήριον τῶν ἀδαμάντων καὶ ἄλλων πολυτίμων κοσμημάτων τοῦ στέμματος, καὶ τῶν μυστικῶν ἀρχαίων τῆς Κυβερνήσεως, καὶ τὸ ταφεῖον προσέτι τῶν ἀρχαίων βασιλέων. Ἄλλο τρίτον μνημεῖον
- ↑ Παρεκτὸς τούτων κοινωνοῦσι τὰ μέρη καὶ δι’ ὑπογείου διόδου ὑπὸ τὸν ποταμὸν κατασκευασθείσης, πρὸ ὀλίγων ἐτῶν, καὶ λεγομένης Τοῦνελ.
