Ἐκ τούτων ἡ χώρα τῆς Θεσσαλίας ἐδιαιρεῖτο ἐπονομαζομένη, Φθιῶτις, Θεσσαλιῶτις, Πελασγιῶτις, Ἰστιαιῶτις καὶ Μαγνησία.
268. β′. Ἡ Φθιῶτις, ἀρχίζουσα ἀπὸ τὰς Θερμοπύλας καὶ διαβρεχομένη ὑπὸ τοῦ Σπερχειοῦ, ἐκ τοῦ ὅρους Τυμφρηστοῦ ἔχοντος τὰς πηγὰς, καὶ τοῦ Ἀχελῴου (ὁμωνύμου μὲ τὸν Αἰτωλικὸν) εἶχε πόλεις ὀνομαστὰς τὰς ἑξῆς· Τὴν Λαμίαν, πλησίον τοῦ Ἀχελῴου, περίφημον διὰ τὸν τοῦ Ἀντιπάτρου πρὸς τοὺς Ἀθηναίους Λαμιακὸν πόλεμον. — Ὕπατα ἢ Ὑπάτην (Πατρατζίκι), πλησίον τοῦ Σπερχειοῦ. — Θήβας, μετονομασθεῖσαν ἔπειτα Φιλιππούπολιν.
269. Μαγνησία· μεταξὺ τοῦ Πελασγικοῦ καὶ Θερμαϊκοῦ κόλπου ἕως πλησίον τῶν ἐκβολῶν τοῦ Πηνειοῦ, περιέχουσα τὸ Πήλιον καὶ τὴν Ὄσσαν, καὶ τὴν Σηπιάδα ἄκραν, ὅπου ὁ στόλος τοῦ Ξέρξου ἐναυάγησε. — Πόλεις· Μεθώνη, Ὀλιζὼν, Νηλία, Παγασσαὶ, Ῥιζοῦς, καὶ Ἰωλκὸς, ὅθεν ὁ Ἰάσων ἀπέπλευσε μὲ τοὺς Ἀργοναύτας. Πλησίον αὐτῆς ἦτο καὶ ἡ Δημητριὰς, τὴν ὁποίαν ἔκτισεν ἐπώνυμον αὐτοῦ Δημήτριος ὁ Πολιορκητὴς, συνοικίσας εἰς αὐτὴν τινὰς τῶν ἀνωτέρω πόλεων.
270. Πελασγιῶτις· πρὸς Δ: τῆς Μαγνησίας, ἐκτεινομένη πρὸς Β: ἕως εἰς τὰ Μακεδονικὰ ὄρη καὶ τὸν Ὄλυμπον, ὅστις εἶναι γνωστὸς εἰς τὴν μυθολογίαν ὡς κατοικία τῶν θεῶν. Πόλις ὀνομαστὴ καὶ μεγάλη παρὰ τὸν Πηνειὸν ἦτο ἡ Λάρισσα.
271. Ἰστιαιῶτις· πρὸς Δ: τῆς ἀνωτέρω συνορεύουσα μὲ τὴν Μακεδονίαν καὶ τὴν Ἤπειρον, ἐκ τῆς ὁποίας χωρίζεται ἀπὸ τὴν Πίνδον. — Πόλεις Τρίκκη (Τρίκκαλα), Πελινναῖον, πρωτεύουσα τῆς χώρας, καὶ Γόμφοι (Γόνοι ἢ Σταγοί).
272. Ἡ Θεσσαλιῶτις· μεταξὺ Ἰστιαιώτ: Φθιώτ: καὶ Πελασγιώτιδος, ἔχουσα ποταμοὺς τὸν Ἀπιδανὸν καὶ Ἐνιπέα χυνομένους εἰς τὸν Πηνειόν.—Πόλεις· Φάρσαλος πλησίον τοῦ Ἀπιδανοῦ, ὀνομαστὴ, διότι εἰς τὰ πέριξ αὐτῆς ἐνίκησεν ὁ Καῖσαρ τὸν Πομπήϊον. — Κυνὸς Κεφαλαὶ, ὅπου οἱ Μακεδόνες ἐπὶ Φιλίππου τοῦ Γ′. ἡττήθησαν κατὰ κράτος ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων. Φεραὶ (Βελεστῖνος), πόλις ἀξιόλογος εἰς τοὺς πρόποδας τῆς Ὄθρυος μεταξὺ Λαρίσσης καὶ Δημητριάδος, διοικηθεῖσα πολὺν καιρὸν ὑπὸ τυράννων. Εἰς αὐτὴν ἐγεννήθη ὁ πρωταθλητὴς, καὶ πρωτομάρτυς τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ τοῦ Τουρκικοῦ ζυγοῦ, ‘ρηγας ὁ φεραιος — Κραννὼν καὶ Σκοτοῦσσα πρὸς Ν: τῆς Λαρίσσης. — Ἑλλὰς, πόλις ἀρχαιοτάτη, ἐξ ἧς ἐδόθη τὸ ὄνομα εἰς τὴν λοιπὴν Ἑλλάδα, ἔκειτο πλησίον τῆς Φαρσάλου, ἀλλ’ ἦτο πρὸ πολλοῦ ἠφανισμένη ([1]).
- ↑ (Ἴδε Γεωγρ. Κούμα σελ. 870 περὶ ταύτης τῆς πολ.) Ὁ Μ.
