νῶν τὰ ὁποῖα λέγονται Πύλαι καὶ Θερμοπύλαι (Λύκου στόμα), ὅπου ὁ ᾁείμνηστος, Λεωνίδας ἀπέθανε νικῶν μὲ τοὺς τριακοσίους Σπαρτιάτας. Σχηματίζεται δὲ τὸ στενὸν ἀπὸ τὸ ὅρος τῆς Οἴτης, ὑψούμενον αὐτοῦ καὶ τελειόνον εἰς ὀξεῖς καὶ ἀποτόμους μέχρι τῆς θαλάσσης κρημνούς. Ἐντὸς τῶν στενῶν εἶναι καὶ θερμὰ λουτρὰ ἱερὰ τοῦ Ἡρακλέους, καὶ φρούρια, Νίκαια, Τειχιοῦς καὶ Ἡράκλεια.
γ′. Λοκροὶ Ὀπούντιοι. Πρὸς Μ: τῶν ἀνωτέρω κατὰ τὰ αὐτὰ παράλια συνορεύοντες μὲ τὴν Βοιωτία — Πόλεις· Ὀποῦς, πρωτεύουσα, ὅθεν καὶ ἐπωνομάσθησαν. Κῦνος, ἐπίνειον τῆς Ὀποῦντος, ὅπου περατοῦται ὁ Ὀπούντιος κόλπος καὶ ἄρχεται ὁ Μαλιακός.
264. Δωρίς. Αὕτη ὁμοῦ μὲ τὸν Παρνασσὸν ἐχώριζε τοὺς Ἐπικνημιδίους καὶ Ὀπουντίους Λοκροὺς ἀπὸ τοὺς Ὀζόλας, συνορεύουσα πρὸς Β: μὲ τὴν Θεσσαλίαν. Ὄρος ἡ Οἴτη, ἐκτεινόμενον ἀπὸ τῶν Θερμοπυλῶν ἕως πλησίον τοῦ Ἀμβρακ: κόλπου, διὰ τῆς Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας διερχόμενον καὶ ὀνομαζόμενον αὐτοῦ Καλλίδρομον. Οἱ Δωριεῖς ἦσαν οἱ οἰκήσαντες τὴν Τετράπολιν, ὅλων τῶν Δωριέων τὴν μητρόπολιν, οἵτινες ἀπῴκισαν εἰς τὰ λοιπὰ μέρη τῆς Ἑλλάδος. Ἐντεῦθεν ἔγεινε καὶ ἡ κάθοδος τῶν Ἡρακλειδών εἰς τὴν Πελοπόννησον. Πόλεις δ’ εἶχον Ἐρινεὸν, Βόϊον, Πίνδον, καὶ Κυτίνιον.
205. Αἰτωλία. Ἀπὸ τοὺς Λοκροὺς Ὀζόλας κατὰ τὸ Ἀντίῤῥιον ἀρχίζουσα ἐκτείνεται παρὰ τὸν Κορινθιακὸν κόλπον ἕως τὴν Ἀκαρνανίαν, περιοριζομένη ἀπ’ αὐτὴν πρὸς Δ: καὶ ἀπὸ τὴν Δωρίδα πρὸς Ἀν: — Ἀχελῷος ποταμὸς τὸ σύνορον τῆς Ἀκαρνανίας· Εὔηνος, διαῤῥέων τὴν Αἰτωλίαν — Πόλεις· Καλυδὼν, παρὰ τὸν Εὔηνον ὀλίγον μακρὰν τῆς θαλάσσης.—Θέρμοι, πολ: μεσόγειος ὅπου οἱ Αἰτωλοί συνερχόμενοι ἔκαμνον τὰς Ἀρχαιρεσίας των. — Πλευρὴν ἡ παλαιὰ, πλησίον τῆς Καλυδῶνος. Οἱ κάτοικοι, ἀφέντες αὐτὴν ἐξ αἰτίας τῶν ἐπιδρομῶν τοῦ πολέμου, συνῴκισαν τὴν νεωτέραν εἰς τὰ ὀρεινότερα μέρη περὶ τὸ ὅρος Ἀράκυνθον.
266. Ἀκαρνανία. Πρὸς Δ: τῆς Αἰτωλίας ἐκτεινομένη ἕως εἰς τὸν Ἀμβρακικὸν κόλπον. Ἀκρωτήρια. Ἀνακτόριον, εἰς τὸ στόμα τοῦ Ἀμβρ: κόλπου. Ἄκτιον, μὲ πόλιν ὁμώνυμον, περίφημον· διότι ὁ Αὔγουστος, νικήσας αὐτοῦ τὸν στόλον τοῦ Ἀντωνίου, κατεστάθη μονοκράτωρ κύριος τῆς Ῥώμης. Λευκάτας, ἄκρα εἰς τὴν Λευκάδα.
Πόλεις. Ἀνακτόριον, πλησίον τοῦ Ἀκτίου—Στράτος, παρὰ τὸν Ἀχελῷον ποτ: — Ἄργος Ἀμφιλοχικὸν καὶ Ἀμβρακία, εἰς τὸν κόλπον. — Λευκὰς (Ἁγ. Μαῦρα) ἥτις ἦτο πρότερον χερσόνησος, τὴν ἀπενήσωσαν δὲ οἱ συνοικίσαντες αὐτὴν Κορίνθιοι ἀποκόψαντες τὸν Ἰσθμόν. Πρὸ δὲ τῆς Λευκάδος ἦτο πέτρα λευκὴ λεγομένῃ Λευκάτας, ὅπου ἦτο τοῦ Ἀπόλλωνος ἱερὸν, καὶ πή-
