ἣν ἐνέκλεισεν ὁ Θεὸς τὴν καρδίαν τοῦ ἀνθρώπου.
Μετὰ τὸν λόχον τοῦ Θεοῦ καὶ τὰς ἀρχὰς τῆς ὑγειοῦς φιλοσοφίας μόνον ἡ γλῶσσα τῆς φύσεως δύναται νὰ ἐνεργήση ἐπὶ τῶν ἠθῶν παντὸς λαοῦ.
Θ. Ορφανιδησ (γεωπονικά)
Στατιστικαί.—Ἐφημεριδογραφία.—Ἡ ἐμφάνισις τῶν ἐφημερίδων ἐν τῷ κόσμῳ ἤλλαξεν ὅλως διόλου τὴν κοινωνικὴν μορφὴν αὐτοῦ. Ἕνεκα τούτου δὲν εἶναι ἄσκοπον νὰ μάθωμεν τὸ σωτήριον ἐκεῖνο ἔτος, τὸ ὁποῖον ἐπέφερεν εἰς ἕκαστον κράτος τὴν ἀναμόρφωσιν ταύτην. Οὕτως ἀρχόμεθα ἀπὸ τῆς πρώτης ἐποχῆς.
Ἐν Γαλλίᾳ ἡ πρώτη ἐφημερὶς ἐξεδόθη τῷ 1605
» Βελγίῳ » » » » 1606
» Γερμανίᾳ » » » » 1615
» Ἀγγλίᾳ » » » » 1622
» Ὁλλανδίᾳ » » » » 1623
» Ἱσπανίᾳ » » » » 1626
» Σουηδίᾳ » » » » 1643
» Ἡν. Πολιτ. » » » » 1690
» Αὐστρίᾳ » » » » 1700
» Ρωσσίᾳ » » » » 1703
» Οὑγγαρίᾳ » » » » 1721
» Νορβηγίᾳ » » » » 1763
» Ἑλλάδι » » » » 1818
» Τουρκίᾳ » » » » 1825
» Σερβίᾳ » » » » 1841
Δὲν συμπεριλαμβάνονται ἐν τῷ ἄνω πίνακι ἡ Ἰταλία, ἐν ᾗ ἡ πρώτη ἐφημερὶς ἐξεδόθη τῷ 1563 καὶ ἡ Κίνα ἐν ᾖ ἐξεδίδοντο ἐφημερίδες πρὸ αἰώνων.
Ἡ Φύσις εἶναι ὁ μόνος τεχνίτης εἰς ὃν τὰ πάντα εἶναι χρήσιμα· ὁ μόνος χημικὸς ἐν τῷ χημείῳ τοῦ ὁποίου οὐδὲν ἀπόλλυται· ὁ μόνος καλλιτέχνης. οὗτινος τὰ ἔργα ἀνεκτίμητα εἶναι ἀορίστως ποικίλα καὶ ἡ γονιμότης ἀνεξάντλητος.
Εὐεργεσίαι τοῦ πολέμου. Μετὰ τὸ πέρας τοῦ Γαλλογερμανικοῦ πολέμου κατεσκευάσθησαν διὰ λογαριασμὸν καὶ κατὰ διαταγὴν τῆς Γερμανικῆς κυβερνήσεως 200,000 ξυλίνων ποδῶν. Ἀγνοεῖται ὁ ἀριθμὸς τῶν ὑελίνων ὀφθαλμῶν καὶ τῶν ἐκ φελλοῦ χειρῶν.
Ὑγιεινὴ. — Ἤ ἀδηφαγία φονεύει 400 θύματα ὅπου ἡ μέθῃ φονεύει ἕν. Ὁποία λοιπὸν ἡ ἐκ τῆς ἀδηφαγίας θνησιμότης! Οἱ Ρωμαῖοι καὶ Ἕλληνες στρατιῶται λέγεται ὅτι ἔτρωγον ἅπαξ καθ’ ἡμέραν.
Ἡ καθαριότης τῶν ὀδόντων συντελεῖ εἰς τὸ νὰ φυλάττῃ αὐτοὺς ἀπὸ τῆς σήψεως. Ἡ ψήκτρα εἶναι χρήσιμος· ἀλλ’ ἀσυγκριτωτέρως χρησιμώτερον εἶναι δέμα ὀδοντογλυφίδων.
Τὰ γεώμηλα εἶναι ἡ ἀσθενεστέρα καὶ οἱ ἰχθύες ἡ στερεωτέρα θρεπτικὴ τοῦ ἐγκεφάλου τροφή.
Τὸ φῶς ἐν γένει, καὶ πρὸ πάντων αἱ ἀκτῖνες τοῦ ἡλίου, συντελοῦσι τὰ μέγιστα εἰς τὴν ὑγείαν καὶ ἀναγνωρίζονται ὡς ἄριστα θεραπευτικὰ μέσα διὰ τοὺς πάσχοντας.
Ὁ λόρδος Chatam ἔγραφέ ποτε εἰς τὸν ἀνεψιόν του. «Γράψον εἰς τὰ παραπετάσματα τῶν θαλάμων σου: Ὁ μὴ ἐγειρόμενος ἐνωρίς οὐδέποτε θέλει ἀναδειχθῇ ἢ ποιήσῃ τι ἀξιομνημόνευτον. Ὁ μὴ κανονίζων τὰς ἐργασίας τῆς ἡμέρας, καὶ μὴ ὁρίζων τὰς ὥρας ἑκάστης ἐργασίας, ἀλλ’ ἐπιτρέπων εἰς ἄλλους νὰ ἐπεμβαίνωσιν εἰς τὰς ἐργασίμους ὥρας του, θέλει βεβαίως ἀπωλέσει τὰς ὥρας καὶ τὰς ἡμέρας αὐτοῦ ἐπὶ ματαίῳ πρὸς μεγίστην θλίψιν αὐτοῦ τε καὶ τῶν ἀγαπώντων αὐτόν.
Σὲ θερμαίνω σὲ σκεπάζω, ὅπως ἔχω ἄν μ’ ἀφήσῃς
δοῦλός σου προβλεπτικὸς.
Πλὴν τὸν τρίτον σπόνδυλόν μου ν’ ἀποκόψῃς ἄν τολμήσῃς
τότε ὅλως ἐναντίαν ἰδιότητα λαμβάνω,
κακοτρόπου γυναικός·
νὰ, σ’ ἐκδικηθῶ· ἐχθρόν μου καὶ νά σὲ καταψυχράνω.
Πύργος ’ψηλὸς
τὸν κλέφτη δεμένο·
τὰ παιδάκιά του κράζει
’ςτὸ σπίτι νά πᾶνε.
1—Διατί δὲν πρέπει νὰ κοιμᾶται τις ἐν θαλάμῳ, ὅπου ὑπάρχουσιν ἁπλωμένα ὑγρὰ ῥοῦχα;
⁂†2Ζ⁂y§⁂5†⁂ΙΙ†22†⁂5†⁂y4
⁂Ψ22⁂y§⁂5†⁂y4 5†⁂ ΙΙ†24
Εἰς τὸν πρῶτον λύσοντα τὴν κλεῖδα ταύτην δωρεῖται ὑπὸ τῆς Διευθύνσεως ἀντίτυπον τοῦ διηγήματος· Ἡ νέα Ἑλληνὶς ἐν τῇ αὐλῇ τοῦ Νέρωνος.
Ἡ εἰκὼν παριστᾷ·
Εἰς τὸ βάθος πόλιν ἐκτισμένην ἐπὶ ἑπτὰ λόφων καὶ διαῤῤεομένην ὑπὸ ποταμοῦ.
Ἐν τῷ πρώτῳ διαγράμματι ναὸν φυλαττόμενον ὑπὸ ἱερῶν ζώων.
Ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ βράχον ἐκ τῆς κορυφῆς τοῦ ὁποίου κρημνίζουσι καταδίκους.
Ποῖον τὸ ὄνομα τῆς πόλεως, τῶν ἑπτὰ λόφων τοῦ ποταμοῦ, τῶν ἱερῶν ζώων καὶ τοῦ βράχου;
Ὁ κρατήσας τὸ 1ον φύλλον θεωρεῖται συνδρομητὴς ἐπὶ ἓν ἔτος.
Παρὰ τῷ γραφείῳ τῆς «Ἂθηναΐδος» εὑρίσκονται τὰ ἑξῆς ξένα περιοδικά.
