σων τούτων πρὸ μεσημβρίαν καὶ συναντᾶται ἐκεῖ μετ’ ἄλλου ῥεύματος θερμοῦ ὕδατος, ἐρχομένου ἐκ τοῦ Ἰνδικοῦ ὠκεανοῦ διὰ τοῦ στενοῦ τῆς Μαλάκας.
Οἱ πρῶτοι ἐπισκεφθέντες τὴν Ἰαπωνίαν Εὐρωπαῖοι ἦσαν Πορτογάλλοι· οὗτοι τρεῖς τὸν ἀριθμὸν λειποτάκται ἐκ τοῦ ἐν τῷ βασιλείῳ τοῦ Σιὰμ πορτογαλλικοῦ στρατοῦ, ὠθούμενοι ὑπὸ τρικυμίας ἐρρίφθησαν παρὰ τὰς ἀκτὰς τῆς Ναγκασάκης ἐν ἔτει 1542. Τὸ ἑπόμενον ἔτος ὁ διάσημος τυχοδιώκτης Fernand Mender Pinto καὶ δύο τῶν συντρόφων του ἔλαβον τὴν αὐτήν τύχην. Ὁ Βασιλεὺς Βοκνκώ τοῖς ἐπέτρεψε νὰ ἀποκατασταθῶσιν ἀπέναντι τῆς πόλεως εἰς Δεκιμὰ, ὅπου ἵδρυσαν ἐργοστάσιον καὶ ἤρχισαν νὰ ἐμπορεύωνται εἰσαγάγοντες και τὸν καθολισμὸν, ὃν οἱ Ἰάπωνες ἐδέχθησαν εὐνοϊκῶς καὶ συνέμιξαν μετὰ τῆς θρησκείας των. Ἐν τούτοις μετά τινα χρόνον οἱ Ἰάπωνες ἱερεῖς ἐξηγέρθησαν ἐναντίον τῶν ἀξιώσεων τῆς Ῥωμαϊκῆς ἐκκλησίας καὶ ἥνωσαν τὰς προσπαθείας των, ἵνα ἐξορίσωσι τοὺς Ἰησουΐτας καὶ τοὺς ἱερεῖς αὐτῶν, οἵτινες εἶχον μεταβῆ ἐκεῖ. Ἄρχοντες τινες τοῦ τόπου δὲν ἠθέλησαν νὰ ὑπακούσωσιν εἰς τὴν θέλησιν τῶν ἱερέων καὶ ἔστειλαν πρεσβείαν πρὸς τὸν Πάπαν Γρηγόριον τὴν 1ην Ἰουνίου 1587, ἀλλ’ αἱ ἀξιώσεις τῆς παπωσύνης
