Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σελίδα:Αβδηρίτης Τεύχος 3.djvu/7

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.

Μάϊ μου μὲ τὰ λούλουδα, ῥοδοστεφανωμένε·
Μὴ μοῦ μαγεύσῃς τὴν καρδιὰ καὶ τὴ ψυχὴ καϋμένε!

Καὶ τεινάσουν τὴν λευκόκονιν τοῦ προσώπου των. Ζηλεύω, μεταμορφόνομαι καὶ ἐγὼ εἰς δωδεκαετὲς παιδίον· εἶμαι ὁ μικρὸς ἐξάδελφος τοῦ ἑνὸς καὶ τὸ γνώριμον τοῦ ἄλλου˙ ῥίπτομαι μεταξὺ αὐτῶν ἀνθοβολῶ εὔστοχα, κεντῶ· κυνηγῶ τὸ ἓν, ἀφίνω τὸ ἄλλο· εἰς τὸ ἓν δίδω ῥάπισμα ἐλαφρὸν ἐπὶ τῆς ἀνθηρᾶς παρειάς του, ἐνῷ τὸ προφθάνω καὶ μαδῶ τὸν ἀνθοστέφανόν του· τοῦ ἄλλου ἁρπάζω ἓν φίλημα, καθ’ ἣν στιγμὴν προσθέτω ῥόδον ἐπὶ τοῦ στήθους του καὶ τρέχω...

-Ἀγγελοῦδι! μὲ κράζει τὸ ἓν καὶ πεισμόνει.

-Διαβολάκι! φωνάζει τὸ ἄλλο καὶ γελᾷ.

-Ὡραῖο! μου, ἀποκρίνομαι πρὸς τὸ ἓν καὶ γελῶ.

-Κακιά! λέγω τῷ ἄλλῳ καὶ πεισμόνω.

Ἓν μεταξὺ αὐτῶν, ἀνεπτυγμένον ὡς τριετὴς κορμὸς πορτοκαλαίας, μὲ μαύρους ὀφθαλμοὺς καὶ ξανθὴν κόμην, ἀποσύρεται κρατῶν μίαν ἐκλεκτὴν ἀνθοδέσμην, ἵσταται εἰς μίαν γωνίαν δειλά, τὴν προσβλέπει καὶ σκυθρωπάζει· τὸ προκαλῶ, μὲ περιφρονεῖ, τῷ ῥίπτω ἓν ἄνθος ἁπλοῦν καὶ δὲν τὸ λαμβάνει -Ἔχω μοῦ λέγει.- Έκλέγω ἴον καὶ τῷ προσφέρω, τὸ ῥίπτει μακράν· δίδω ἓν ῥόδον, τὸ λαμβάνει καὶ τὸ μαδᾷ......

-Πλὴν τί θέλει;

-Ἠξεύρω καὶ ἐγώ; εἶναι ἰδιότροπο! πλὴν μίαν στιγμὴν Δέσποτα· Ἄ! ἐνόησα, θέλει ἓν μικρὸν φύλλον χάρτου, τὸ ὁποῖον εἶναι διπλωμένον περὶ τὸν κάλυκα ἑνὸς κρίνου θεμένου ἐν τῷ μέσῳ τῆς ἀνθοδέσμης του.

-Αὐτὸ θέλεις, λέγω· λάβετο τί φοβεῖσαι;

-Μὲ ἠτένισεν ὀργίλως· ἐπείσμωσα καὶ ἐγὼ καὶ τῷ ὑπέδειξα τὰ μικρά μου κερατίδια· δὲν ἐφοβήθη ἀλλὰ

-Παμπόνηρον! ἔκραξε, καὶ ἐσφενδόνησε κατακεφαλῆς μου τὴν ἀνθοδέσμην του, ὡς ἦτο.

-Τὴν ἐδέχθην εἰς τὰς ἀγγάλας μου καὶ ἀπέσυρα τὸν χάρτην, ἐξετύλισα καὶ ἦτο γεγραμμένος. Ἐκεῖνο δακρύζει ἀπὸ πεῖσμα, θέλει νὰ μοῦ μαδήσῃ τὴν κόμην, πλὴν κρατεῖται, καὶ τὸ πεῖσμα του μεταβάλλεται εἰς μειδίαμα, διότι εἰς τὸ πρῶτον βῆμα καὶ ἠγέρθη ἡ περιέργεια.

Τί εἶναι; τί εἶναι; ἐπεφώνησαν ὅλα καὶ μὲ τριγυρίζουν.

-Τίποτε! τίποτε, λέγω ἐγὼ καὶ προσπαθῶ τἄχα νὰ τὸ ὑποκρύψω, ἐνῷ τοῖς τὸ ἐπιδυκνύω.

-Ἄ! ἄ! ἕνα γραμματάκι!

-Ἕνα τραγουδάκι!

-Νὰ μᾶς τὸ διαβάσῃς! νὰ μᾶς τὸ διαβάσῃς!

-Μὰ σταθῆτε, μὰ σταθῆτε!

-Γρήγορα! μὰ τώρα!

-Ἀμέσως ἀγγελούδια μου! ἀμέσως! ἂν μοῦ δώσητε τὴν ἄδειαν