Ρώτημα (Σικελιανός)
| ←Γυρισμός | Ρώτημα Συγγραφέας: |
Άκουσμα→ |
| Από τη συλλογή Αλαφροΐσκιωτος (1907) |
«Θύρα σιωπηλή των Ηλυσίων,
εσέ άνοιξα πρώτη; Τριγύρω
βασιλεύουν αχνόφωτοι οι κάμποι.
Στην γαλήνην ολόφωτος να μπει
ήρτε ο νους μου.
Ποια νέαν ωραιότη θ' αστράψεις
στην όψη μου;
Μέσα στον ακοίμητο αιθέρα
η βαθιά γνωριμιά μου ν' ανάψει
τη νέαν αβασίλευτη μέρα;
Νά, ο χιτώνας μου λάμπει,
γυαλίζει σαν του άμμου το κρίνο.
Μιαν απόγειαν αγνότη φυσάει.
Κυβερνάω στην απάρθενην έρημο
μια αρετή και μια νιότη.
Γαληνά λάμπουν όλα,
πολύβοα. Σε όλα
δράμει φως. Και η ψυχή μου θαμάζει
τα γνώριμα μύρα,
βαθιά τα δοξάζει.
Σα να πέρασα
το στερνό του Οδυσσέα ταξίδι,
όλα τ' αφήκα πίσω μου
πώς αφήνει ένα ντύμα το φίδι.
Κι ως ο θάνατος όξω απ' τα πέλαγα
αλαφρός που του ετάχτηκε,
κλήρα
- ένα αργό ηλιοβασίλεμα -
θα έχει μείνει σ' εμέ,
που τον τρίσβαθον
οπού ανάσανε αγέρα έχω γύρα.