Παρθένα, πώχασες τη μάννα σου

Από Βικιθήκη
Παρθένα, πὤχασες τὴ μάννα σου
Συγγραφέας:
Τα έργα του Λορέντσου Μαβίλη (1922)


Παρθένα, πὤχασες τὴ μάννα σου, ἀπομένεις
Τώρα στὴν ἄγρια καὶ σκληρὴ τοῦ κόσμου μάχη,
Μὲ δίχως μιὰ ψυχὴ νὰ σ’ ἀγαπᾷ μονάχη,
Καὶ τὴν ἀγλύκαντή σου νειότη ἔτσι μαραίνεις.
Μὲ δάκρυα ἐνῷ τὸν δρόμο τῆς ζωῆς διαβαίνεις,
Μὴ σοῦ βαραίνῃ τὴν καρδιὰν ἂν ἴσως λάχῃ
Πάλι ν’ ἀκούσῃς τὴ φωνή μου. Αὐτὴ δὲ θἄχῃ
Γιὰ σένα παρὰ λόγια ἀγάπης νεκρωμένης.
Ἀπ’ τὴ μεγάλη ἐρμιὰν ὁποὺ σὲ ζώνει τήρα
Μὲς στὰ βάθη τοῦ ἑαυτοῦ σου καὶ ξαναθυμήσου
Πῶς ἤσουν εὐτυχὴς πρὶν γένῃ ὁ χωρισμός μας.
Θὰ παρηγορηθῇς ἀφοῦ κλείσῃς τὴν θύρα
Εἰς τὸ παρὸν καὶ βυθισθῇς μὲ τὴν ψυχή σου
Εἰς ταῖς χρυσαῖς στιγμαῖς τοῦ πρόσκαιρου ἔρωτός μας.