Παλατινή Ανθολογία/X
| ←Βιβλίο 9ο | Βιβλίο 10o Προτρεπτικά επιγράμματα AP X Παλατινή Ανθολογία |
Βιβλίο 11ο→ |
| Παλατινή Ανθολογία, Προτρεπτικά επιγράμματα / Παλατινή Ανθολογία/X μετάφραση |
- 1 Λεωνίδα του Ταραντίνου: Ὁ πλόος ὡραῖος• καὶ γὰρ λαλαγεῦσα χελιδὼν
- 2 Αντιπάτρου: Ἀκμαῖος ῥοθίηι νηὶ δρόμος, οὐδὲ θάλασσα
- 3 Ανώνυμου: εἰς ἀίδην ἰθεῖα κατήλυσις, εἴτ᾽ ἀπ᾽ Ἀθηνῶν
- 4 Μάρκου Αργενταρίου: Λῦσον ἀπ' εὐόρμων δολιχὰ πρυμνήσια νηῶν
- 5 Θυΐλλου: Ἤδη πηλοδομεῦσι χελιδόνες, ἤδη ἀν' οἶδμα
- 6 Σατύρου: Ἤδη μὲν ζεφύροιο ποητόκου ὑγρὸν ἄημα
- 7 Αρχίου: Τοῦδέ με κυμοπλῆγος ἐπὶ σκοπέλοιο Πρίηπον
- 8 Αρχίου: Βαιὸς ἰδεῖν ὁ Πρίηπος ἐπαιγιαλίτιδα ναίω χηλήν
- 9 Αρχίου: Τὸν βραχύν, ἰχϑυβολῆες, ὑπὸ σχίνῳ
- 10 Αρχίου (νεωτέρου): Πᾶνά με τόνδ' ἱερῆς ἐπὶ λισσάδος, αἰγιαλίτην Πᾶνα
- 11 Σατύρου: εἴτε σὺ γ᾽ ὀρνεόφοιτον ὑπὲρ καλαμῖδα παλύνας
- 12 Ανώνυμου: τῇδ᾽ ὑπὸ τὰν ἄρκευθον ἴτ᾽ ἀμπαύοντες, ὁδῖται
- 13 Σατύρου: ἦ καλὸν αἱ δάφναι, καλὸν δ᾽ ὑπὸ πυθμέσιν ὕδωρ
- 14 Αγαθία: Εὔδια μὲν πόντος πορφύρεται
- 15 Παύλου του Σιλεντιάριου: Ἤδη μὲν ζεφύροισι μεμυκότα κόλπον ἀνοίγει
- 16 Θεαίτητου: Ἤδη καλλιπέτηλον ἐπ' εὐκάρποισι λοχείαις
- 17 Αντιφίλου: Ἀρχέλεω, λιμενῖτα, σὺ μέν, μάκαρ
- 18 Μάρκου Αργεντάριου: Γῶβρυ, Διώνυσός σε καὶ ἡ φιλεράστρια Κύπρις
- 19 Απολλωνίδη: ἡδὺ παρειάων πρῶτον θέρος ἤματι τούτῳ
- 20 Αδαίου του Μακεδόνα: ἤν τινα καλὸν ἴδῃς, εὐθὺς τὸ πρῆγμα κροτείσθω
- 21 Φιλοδήμου: Κύπρι γαληναίη, φιλονύμφιε, Κύπρι δικαίων σύμμαχε
- 22 Βιάνωρος: μὴ πόδα γυμνὸν ἔρεσσε δι᾽ ὑλάεσσαν ἀταρπὸν
- 23 Αυτομέδοντος: Νικήτης ὀλίγοις μὲν ἐπὶ προτόνοισιν
- 24 Κριναγόρα: φρὴν ἱερὴ μεγάλου Ἐνοσίχθονος
- 25 Αντιπάτρου του Θεσσαλονικέως: Φοῖβε, Κεφαλλήνων λιμενοσκόπε, θῖνα Πανόρμου
- 26 Ψευδο-Λουκιανού: ὡς τεθνηξόμενος τῶν σῶν ἀγαθῶν ἀπόλαυε
- 27 Λουκιανού: Ἀνθρώπους μὲν ἴσως λήσεις
- 28 Λουκιανού: Τοῖσι μὲν εὖ πράττουσιν ἅπας ὁ βίος βραχύς ἐστιν
- 29 Αυτομέδοντος: πέμπε, κάλει: πάντ᾽ ἐστὶν ἕτοιμά σοι
- 30 Ανώνυμου: ὠκεῖαι χάριτες γλυκερώτεραι: ἢν δὲ βραδύνῃ
- 31 Ψευδο-Λουκιανού: θνητὰ τὰ τῶν θνητῶν, καὶ πάντα παρέρχεται ἡμᾶς
- 32 Παλλαδά: Πολλά μεταξύ πέλει κύλικος καί χείλεος ἄκρου
- 33 Ανώνυμου: ἐσθλὰ λέγειν αἰεὶ πάντας, καλὸν αἰσχρὰ δέ, δεινόν
- 34 Παλλαδά: Εἰ τό μέλειν δύναταί τι, μερίμνα καί μελέτω σοι
- 35 Ψευδο-Λουκιανού: εὖ πράττων, φίλος εἶ θνητοῖς, φίλος εἶ μακάρεσσι
- 36 Ψευδο-Λουκιανού: οὐδὲν ἐν ἀνθρώποισι Φύσις χαλεπώτερον εὗρεν
- 37 Λουκιανού: Ἡ βραδύπους βουλὴ
- 38 Διονυσίου: ὥρη ἐρᾶν, ὥρη δὲ γαμεῖν, ὥρη δὲ πεπαῦσθαι
- 39 Ανώνυμου: θησαυρὸς μέγας ἔστ᾽ ἀγαθὸς φίλος, Ἡλιόδωρε
- 40 Θεόγνιδος του Μεγαρέως: μή ποτε, τὸν παρεόντα παρεὶς φίλον, ἄλλον ἐρεύνα
- 41 Ψευδο-Λουκιανού: πλοῦτος ὁ τῆς ψυχῆς πλοῦτος μόνος ἐστὶν ἀληθής
- 42 Λουκιανού: Ἀρρήτων ἐπέων γλώσσῃ σφραγὶς ἐπικείσθω
- 43 Ανώνυμου: ἓξ ὧραι μόχθοις ἱκανώταται αἱ δὲ μετ᾽ αὐτὰς
- 44 Παλλαδά: ἢν ὁ φίλος τι λάβῃ, ‘δόμινε φράτερ εὐθὺς’ ἔγραψεν
- 45 Παλλαδά: Ἂν μνήμην, ἄνθρωπε, λάβῃς, ὁ πατήρ σε τί ποιῶν
- 46 Παλλαδά: ἡ μεγάλη παίδευσις ἐν ἀνθρώποισι σιωπή
- 47 Παλλαδά: ἔσθιε, πῖνε, μύσας ἐπὶ πένθεσιν οὐ γὰρ ἔοικεν
- 48 Παλλαδά: μήποτε δουλεύσασα γυνὴ δέσποινα γένοιτο
- 49 Παλλαδά: καὶ μύρμηκι χολὴν καὶ σέρφῳ φασὶν ἐνεῖναι
- 50 Παλλαδά: τὴν Κίρκην οὔ φημι, καθὼς εἴρηκεν Ὅμηρος
- 51 Παλλαδά: ὁ φθόνος οἰκτιρμοῦ, κατὰ Πίνδαρον, ἐστιν ἀμείνων
- 52 Παλλαδά: εὖγε λέγων, τὸν Καιρὸν ἔφης θεόν, εὖγε, Μένανδρε
- 53 Παλλαδά: Εἰ τοὺς ἀνδροφόνους εὐδαίμονας ὄντας ὁρῶμεν
- 54 Παλλαδά: οὐ ποιεῖ θάνατον μόνον ἡ φθίσις: ἀλλὰ τὸν αὐτὸν
- 55 Παλλαδά: ἂν πάνυ κομπάζῃς προστάγμασι μὴ ὑπακούειν
- 56 Παλλαδά: οὐδὲν σωφροσύνης τεκμήριόν ἐστι πρόδηλον
- 57 Παλλαδά: γαστέρα μισήσειε θεὸς καὶ βρώματα γαστρός
- 58 Παλλαδά: Γῆς ἐπέβην γυμνὸς γυμνὸς θ’ ὑπὸ γαῖαν ἄπειμι
- 59 Παλλαδά: Προσδοκίη θανάτου πολυώδυνός ἐστιν ἀνίη
- 60 Παλλαδά: Πλουτεῖς· καὶ τὶ τὸ λοιπόν; ἀπερχόμενος μετὰ σαυτοῦ
- 61 Παλλαδά: φεύγετε τοὺς πλουτοῦντας, ἀναιδέας, οἰκοτυράννους
- 62 Παλλαδά: οὐ λόγον, οὐ νόμον οἶδε Τύχη, μερόπων δὲ τυραννεῖ
- 63 Παλλαδά: Μηδέποτε ζήσας ὁ πένης βροτὸς οὐδ’ ἀποθνῄσκει
- 64 Αγαθία: Ἦ ῥά γε ποῦ τὸ φρύαγμα τὸ τηλίκον
- 65 Παλλαδά: πλοῦς σφαλερὸς τὸ ζῆν χειμαζόμενοι γὰρ ἐν αὐτῷ
- 66 Αγαθία: Εὖτέ τις ἐκ πενίης πλούτου ἠδὲ καὶ ἀρχῆς
- 67 Μακηδονίου του υπατικού: Μνήμη καὶ Λήθη, μέγα χαίρετον
- 68 Αγαθία: Καλὸν μὲν στυγόδεμνον ἔχειν νόον
- 69 Αγαθία: Τὸν θάνατον τί φοβεῖσθε, τὸν ἡσυχίης γενετῆρα
- 70 Μακηδονίου υπατικού: εἰ βίον ἐν μερόπεσσι Τύχης παίζουσιν ἑταῖραι
- 71 Μακηδονίου υπατικού: Πανδώρης ὁρόων γελόω πίθον, οὐδὲ γυναῖκα
- 72 Παλλαδά: σκηνὴ πᾶς ὁ βίος καὶ παίγνιον
- 73 Παλλαδά: Εἰ τό φέρον σέ φέρει, φέρε καί φέρου˙ εἰ δ’ ἀγανακτεῖς
- 74 Παύλου του Σιλεντιάριου: Μήτε βαθυκτεάνοιο τύχης κουφίζετο ῥοίζῳ
- 75 Παλλαδά: ἠέρα λεπταλέον μυκτηρόθεν ἀμπνείοντες
- 76 Παύλου του Σιλεντιάριου: Οὐ τό ζῆν χαρίεσσαν ἔχει φύσιν, ἀλλά τό ῥῖψα
- 77 Παλλαδά: τίπτε μάτην, ἄνθρωπε, πονεῖς καὶ πάντα ταράσσεις
- 78 Παλλαδά: ῥῖπτε γόους, μὴ κάμνε, πόσον χρόνον ἐνθάδε μίμνων
- 79 Παλλαδά: νυκτὸς ἀπερχομένης γεννώμεθα ἦμαρ ἐπ᾽ ἦμαρ
- 80 Παλλαδά: παίγνιόν ἐστι Τύχης μερόπων βίος, οἰκτρός, ἀλήτης
- 81 Παλλαδά: ὦ τῆς βραχείας ἡδονῆς τῆς τοῦ βίου
- 82 Παλλαδά: Άρα μή θανόντες τώ δοκείν ζώμεν μόνον
- 83 Παλλαδά: καὶ τὸ φρονεῖν πλουτεῦντι περίστασις, ὄχλος
- 84 Παλλαδά: δακρυχέων γενόμην, καὶ δακρύσας ἀποθνῄσκω
- 85 Παλλαδά: Πάντες τῷ θανάτῳ τηρούμεθα καί τρεφόμεσθα
- 86 Παλλαδά: οὐ δαψιλῶς μέν, ἀλλ᾽ ὅμως κἀγὼ τρέφω
- 87 Παλλαδά: Ἂν μὴ γελῶμεν τὸν βίον τὸν δραπέτην
- 88 Παλλαδά: σῶμα, πάθος ψυχῆς, ᾄδης, μοῖρ᾽, ἄχθος, ἀνάγκη
- 89 Παλλαδά: εἰ θεὸς ἡ Φήμη, κεχολωμένη ἐστὶ καὶ αὐτὴ
- 90 Παλλαδά: Ω της μεγίστης του φθόνου πονηρίας
- Παλατινή Ανθολογία/X/91
- Παλατινή Ανθολογία/X/92
- Παλατινή Ανθολογία/X/93
- Παλατινή Ανθολογία/X/94
- Παλατινή Ανθολογία/X/95
- Παλατινή Ανθολογία/X/96
- Παλατινή Ανθολογία/X/97
- 98 Παλλαδά: Πᾶς τις ἀπαίδευτος φρονιμώτατός ἐστι σιωπῶν
- Παλατινή Ανθολογία/X/99
- Παλατινή Ανθολογία/X/100
- Παλατινή Ανθολογία/X/101
- Παλατινή Ανθολογία/X/102
- Παλατινή Ανθολογία/X/103
- Παλατινή Ανθολογία/X/104
- 105 Σιμωνίδου: Χαίρει τις, Θεόδωρος ἐπεὶ θάνον
- 106 Ανώνυμου: πολλοί τοι ναρθηκοφόροι, παῦροι δέ τε βάκχοι
- 107 Ευριπίδου: θεοῦ μὲν οὐδεὶς ἐκτὸς εὐτυχεῖ βροτός
- 108 Ανώνυμου: Ζεῦ βασιλεῦ, τὰ μὲν ἐσθλὰ καὶ εὐχομένοις καὶ ἀνεύκτοις
- 109 Ανώνυμου: πᾶς λόγος ἐστὶ μάταιος ὁ μὴ τετελεσμένος ἔργῳ
- 110 Αισχύλου: οὐ χρὴ λέοντος σκύμνον ἐν πόλει τρέφειν
- 111 Ανώνυμου: ὁ φθόνος αὐτὸς ἑαυτὸν ἑοῖς βελέεσσι δαμάζει
- 112 Ανώνυμου: οἶνος καὶ τὰ λοετρὰ καὶ ἡ περὶ Κύπριν ἐρωὴ
- 113 Θεόγνιδος του Μεγαρέως: οὐκ ἐθέλω πλουτεῖν, οὐκ εὔχομαι: ἀλλά μοι εἴη
- 114 Ανώνυμου: ἦ κρίσις ἐστὶ κάτω καὶ Τάνταλος: οὐδὲν ἀπιστῶ
- 115 Ανώνυμου: Ζῆσον λογισμῷ, καὶ μένεις ἀνενδεής
- 116 Ανώνυμου: ἄδηλον
- 117 Φωκυλίδου: Γνήσιός ειμι φίλος, και τον φίλον ως φίλον οίδα
- 118 Ανώνυμου: πῶς γενόμην; πόθεν εἰμί; τίνος χάριν ἦλθον; ἀπελθεῖν;
- 119 Ανώνυμου: σώματα πολλὰ τρέφειν, καὶ δώματα πόλλ᾽ ἀνεγείρειν
- 120 Νόννου: πᾶσα γυνὴ φιλέει πλέον ἀνέρος
- 121 Ράρου: οὐχ οὕτω βλάπτει μισεῖν ὁ λέγων ἀναφανδόν
- 122 Ψευδο-Λουκιανού: πολλὰ τὸ δαιμόνιον δύναται, κἂν ᾖ παράδοξα
- 123 Αισώπου: πῶς τις ἄνευ θανάτου σε φύγοι, βίε;
- 124 Γλύκωνος: Πάντα γέλως καὶ πάντα κόνις καὶ πάντα τὸ μηδέν
- 124a Ανώνυμου: φροντίδες οἱ παῖδες: μέγα μὲν κακόν, εἴ τι πάθοιεν
- 125 Ανώνυμου: πρᾶγμα μὲν ἐσθ᾽ ὁ φίλος πάνυ δύσκολον εἰσὶ δὲ πολλοί
- 126 Ανώνυμου: χρησαμένῳ θεράπων ὁ χρήσιμὸς ἐστ᾽ ἀγαθόν τι