Πάπυρος του Μιλάνου/60

Από Βικιθήκη
Πάπυρος του Μιλάνου / Ποσειδίππου 60 τοῦτ’ ἐπαρασάμενος Μνησίσ̣τ̣ρ̣α̣τ̣ος ἄρτι κέλευθον
Συγγραφέας:
Πάπυρος του Μιλάνου
τοῦτ’ ἐπαρασάμενος Μνησίσ̣τ̣ρ̣α̣τ̣ος ἄρτι κέλευθον, Ποσειδίππου, Πάπυρος του Μιλάνου, επίγραμμα 60


Ποσειδίππου 60[Επεξεργασία]

τοῦτ’ ἐπαρασάμενος Μνησίσ̣τ̣ρ̣α̣τ̣[ος ἄρτι κέλευθον] τὴν ἀπὸ πυρκαϊῆς εἰς Ἀΐδεω κατέβη·
‘μὴ κλαύσητέ με, τέκνα, φίλην δ’ ἐπὶ πατρὶ κονίην ψ[υχρ]ῶ̣ι παππώιως χώσατ’ ἐπ’ ἐσχατιῆς·
[ἑξηκον]τ̣αέτης γὰρ ἀπ’ ἠέρος οὐ βαρύγηρως [ ἔρχομ’ ἐπ’ ε]ὐ̣σεβέων ἀλλ’ ἔτι κοῦφος ἀνήρ.


Μετάφραση: Νίκος Σαραντάκος

Νίκος Σαραντάκος/Ιστολόγιο/Ποσείδιππος/60


Ποσείδιππος 60 (μετάφραση Ν. Σαραντάκος)[Επεξεργασία]

Σαν πήρε ο Μνησίστρατος το δρόμο,
που απ’ την πυρά στον Άδη κατεβαίνει,
«Μη με θρηνήσετε παιδιά μου,» προσευχόταν,
«πατροπαράδοτα μόν’ ρίξτε χώμ’ αγαπημένο,
πά’ στου πατρός σας το ψυχρό κουφάρι,
τι στα εξήντα μου, ακόμα άντρας σβέλτος
κι όχι βαριόγερος, στων ευσεβών τη χώρα φεύγω.»