Πάπυρος του Μιλάνου/60
| ←Πάπυρος του Μιλάνου/59 | Πάπυρος του Μιλάνου / Ποσειδίππου 60 τοῦτ’ ἐπαρασάμενος Μνησίσ̣τ̣ρ̣α̣τ̣ος ἄρτι κέλευθον Συγγραφέας: Πάπυρος του Μιλάνου |
Πάπυρος του Μιλάνου/61→ |
| τοῦτ’ ἐπαρασάμενος Μνησίσ̣τ̣ρ̣α̣τ̣ος ἄρτι κέλευθον, Ποσειδίππου, Πάπυρος του Μιλάνου, επίγραμμα 60 |
Ποσειδίππου 60
[Επεξεργασία]- τοῦτ’ ἐπαρασάμενος Μνησίσ̣τ̣ρ̣α̣τ̣[ος ἄρτι κέλευθον] τὴν ἀπὸ πυρκαϊῆς εἰς Ἀΐδεω κατέβη·
- ‘μὴ κλαύσητέ με, τέκνα, φίλην δ’ ἐπὶ πατρὶ κονίην ψ[υχρ]ῶ̣ι παππώιως χώσατ’ ἐπ’ ἐσχατιῆς·
- [ἑξηκον]τ̣αέτης γὰρ ἀπ’ ἠέρος οὐ βαρύγηρως [ ἔρχομ’ ἐπ’ ε]ὐ̣σεβέων ἀλλ’ ἔτι κοῦφος ἀνήρ.
Μετάφραση: Νίκος Σαραντάκος
Νίκος Σαραντάκος/Ιστολόγιο/Ποσείδιππος/60
Ποσείδιππος 60 (μετάφραση Ν. Σαραντάκος)
[Επεξεργασία]- Σαν πήρε ο Μνησίστρατος το δρόμο,
- που απ’ την πυρά στον Άδη κατεβαίνει,
- «Μη με θρηνήσετε παιδιά μου,» προσευχόταν,
- «πατροπαράδοτα μόν’ ρίξτε χώμ’ αγαπημένο,
- πά’ στου πατρός σας το ψυχρό κουφάρι,
- τι στα εξήντα μου, ακόμα άντρας σβέλτος
- κι όχι βαριόγερος, στων ευσεβών τη χώρα φεύγω.»