Ομορφιά
| Ὀμορφιά Συγγραφέας: |
| Τα έργα του Λορέντσου Μαβίλη (1922) |
Σὲ σταυροδρόμια ἀγέλαστα, ὅπου σκλάβοι
Τῆς δουλειᾶς, τυραγνιοῦνται στὸ λιοβόρι,
Σὰν κολασμένοι, ἐμπόροι καὶ μαστόροι,
Κι’ ὅλους, ἀπὸ τὸ χτίστη ὡς τὸ μανάβη,
Διάφορου δίψα μόνο τοὺς ἀνάβει —
Περνᾷς ἐσὺ τόμου σκολάσῃς, κόρη,
Σὰν περιστέρι, καὶ τὸ ἁγνό σου θῶρι
Τέλεια κάθε ἄλλη ἐπιθυμιά τους παύει.
Μακρυὰ ἀπὸ τ’ ἀνθισμένα περιβόλια
Καὶ ἀφώτιστοι ἀπ’ τῆς τέχνης τὴν ἀχτίδα,
Ὅμως γιὰ σὲ ξεχνοῦν κάθ’ ἔγνοια δόλια
Καὶ εἰρηνεμένοι σὰν ἀπὸ ἅγια ἐλπίδα
Σὲ καμαρώνουν μουρμουρίζοντάς σου·
«Ἡ Παναγία, πιτσοῦνι μου, κοντά σου!»
7 ΙΧ 905