Μύθος 92: Κόραξ και δράκων

Από Βικιθήκη
Κόραξ και δράκων
Συγγραφέας:
Απόδοση του αισώπειου μύθου Κόραξ και όφις.


Κόραξ πετοῦσε
καὶ τριγυρνοῦσε
ζητῶν τρυγόνας
καὶ ἀηδόνας·
ἀλλ' αἱ στροφαί του
αἱ ἐκδρομαί του
ἦσαν τοῦ κάκου·
εἶδ' ἑνὸς δράκου
τὸ λάμπον σῶμα,
καὶ ὅλος στόμα
σ' αὐτὸν ἐχύθη·
ἀλλ' ἐκτυπήθη
ἀπὸ ἐκείνην
τὴν σιδηρίνην
οὐρὰν τοῦ δράκου
πλήρη φαρμάκου.
Ἐκπλέων πλέον
ἔλεγε κλαίων
«τροφὴν ζητοῦσα
καὶ δὲν νοοῦσα,
πῶς ἕρμαιόν μου
τὸν θάνατόν μου
πόνους καὶ ζάλας
θὰ εὕρ' ὁ τάλας!»
Καὶ τὸ θηρίον
ἐγέλα σεῖον
'ς τὰς κεφαλάς του
τοὺς κώδωνάς του,
καὶ τὸ χρυσίζον
καὶ κροταλίζον
εἰς τὰ πλευρά του
λεπίδωμά του.

Ἐπιμύθιον.
Ἐκεῖ ὅπου προσδοκώμεν
συνεχῶς ζωῆς τροφήν!
ἐκεῖ μάλιστ' ἀπαντῶμεν
συνεχῶς καταστροφήν.