Μύθος 62: Άρκτος και λέων
| Άρκτος και λέων Συγγραφέας: |
| Απόδοση του αισώπειου μύθου Λέων και άρκτος και αλώπηξ. |
Ἀρκούδα μὲ ὁπλῆν
ὀνύχων τετραπλῆν,
χονδρὴν καὶ δυνατὴν
φοροῦσα μηλωτὴν,
εἰς σπήλαιον βαθὺ
ἐπάλευεν ὀρθὴ
μὲ λέοντα μακρὺν
δι' ἔλαφον νεκρήν.
Ὁ λέων τὸν σωρὸν
ὀδόντων σουγλερῶν
ἐβύθιζεν σ' αὐτὴν
εἰς τὸ μαλλὶ κρυπτήν·
καὶ δι' ὁπλῶν διττῶν
ἀπέδιδε 'ς αὐτὸν
ἐκείνη ἀσπασμοὺς
βαρεῖς κολαφισμούς.
Ἐπέρασ' ἀλεποῦ
κ' εἶδε τὸ πῶς καὶ ποῦ·
εἶδε τοὺς παλαιστὰς
μὲ τὰς πλευρὰς σχιστάς·
τοὺς εἶδε καὶ χαμαί·
«ἡ λεία δι' ἐμέ»·
ἀνέκραξ' ἡ κερά·
τὴν πῆρε καὶ πτερά.
Ἐπιμύθιον.
Τῶν δύο μαχομένων ὁ τρίτος εἶναι πρῶτος
τὴν γῆν διῆλθε ταύτης τῆς ῥήσεως ὁ κρότος.