Μύθος 27: Όφις και αλώπηξ
| Όφις και αλώπηξ Συγγραφέας: |
| Απόδοση του αισώπειου μύθου Έχις και αλώπηξ. |
Εἶδεν ἀπὸ τὸν δρυμὸν
ἀλεποῦ εἰς ποταμὸν
ὄχ' εἰς στέφανον ἀνθῶν,
ἀλλ' εἰς δέσμην ἀκανθῶν
δράκοντα λεπιδωτόν·
στόμαν εἶχεν ἀνοικτὸν
κ' ἐξεμοῦσε φλογερὰ
ὁμοῦ χόρτα καὶ νερά.
Ἔκραξ' ἡ γλωσσοφιδοῦ
«ναῦς καὶ ναύκληρος ἰδού!...
Πλοῖον ἀπ' ἀκάνθας, νὰ
ὅπου ὄφις κυβερνᾷ!...
Ἄξιον τὸ φορτηγὸν
πλοῖον ἔχει ὁδηγόν!...
Ὄφις κι' ἄκανθαι ὁμοῦ
εἰς τὸν δρόμον τοῦ πνιγμοῦ!...»
Καὶ σκιρτῶσα
καὶ γελῶσα
εἶπεν ὅσα
κόπτ' ἡ γλῶσσα
ὀσουρλουλοὺ
καὶ μουρλουλού!
Ὀστὰρ λαλὰ
τραντάφυλλα!
Ἐπιμύθιον.
Ὄφις ἀκανθοδηγὸς
πᾶς φατρίας ἀρχηγὸς,
καὶ ἀκάνθινος σωρὸς
τῶν πιστῶν του ὁ χορός.