Εθνικόν Ημερολόγιον του Έτους 1891/Τα Μεζάρια
| ←Ἡ ἐπάνοδος τοῦ ναύτου | Ἐθνικὸν Ἡμερολόγιον τοῦ Ἔτους 1891 Συγγραφέας: Τὰ Μεζάρια |
Ἡ ἁρπαγὴ τῆς Εὐρώπης→ |
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ
ΤΑ ΜΕΖΑΡΙΑ[1]
— «Πές μου, καλὲ Δερβίση μου, γιατί
’Σ ταῖς γειτονιαίς σας μεσ’ ἀνάρηα-ἀνάρηα,
Σὰν μαυροφόρα σὲ χοροῦ γιορτή,
Στηλώνετε τὰ ἄγρια σας μεζάρια;
Ἡ χαρωπὴ ζωὴ ζευγαρωτὰ
Τί θέλει μὲ τὸν πόνο τοῦ θανάτου;»
— «Πὲς μου, καὶ σὺ παιδί μου, τί ζητᾷ
Τ’ ἀγκάθι ’ς τὸ τριαντάφυλλο ἀπὸ κάτου;
Παιδί μου, ὁ πόνος εἶνε ’ς τὴ χαρὰ
καὶ ἡ χαρὰ ’ς τὸν πόνο εἶνε κρυμμένη·
Πρέπει τὰ δυὼ νὰ ζοῦν κάθε φορά·
Γιατ’ ἀπ’ τὰ δυὼ κ’ ἡ εὐτυχία βγαίνει.
Κι’ ἀλλοίμονο σ’ ἐκείνονε ποῦ ζῇ
Χωρὶς τὤν’ ἀπὸ τὰ δυὼ νὰ δοκιμάσῃ.
Δὲν εὐτυχεῖ ’ς τὴ γῆς — Γι’ αὐτὸ μαζί·
τὴν ἴδια ’μέρα ὁ Ἀλλὰχ ταὶς ἔχει πλάσει…»
(Ἐν Σμύρνῃ, Αὔγουστος 1890)
Μιχ. Αργυροπουλοσ
- ↑ Τὰ νεκροταφεῖα τῶν Ὀθωμανῶν, ἅτινα κεῖνται ἐν μέσῳ τῶν ὀθωμανικῶν συνοικιῶν.