Γρηγορίου Ναζιανζηνού επιγράμματα
| Eπιγράμματα του Γρηγορίου του Ναζιανζηνού Συγγραφέας: |
- Παλατινή Ανθολογία/I/92 ἦν ὅτε Χριστὸς ἴαυεν ἐφ’ ὁλκάδος ἔμφυτον ὕπνον
- Παλατινή Ανθολογία/VIII/2 Σῶμα δίχα ψυχῆς ζώειν πάρος ἢ ἐμὲ σεῖο
- Παλατινή Ανθολογία/VIII/123 Στα είκοσί του χρόνια ο Ευφήμιος
- Παλατινή Ανθολογία/VIII/171 Παῖδες χριστιανῶν, τόδ᾽ ἀκούσατε, οὐδὲν ὁ τύμβος;
- Παλατινή Ανθολογία/VIII
I 92 Γρηγορίου Ναζιανζηνού
[Επεξεργασία]ἐν Καισαρείᾳ εἰς τὸν ναὸν τοῦ ἁγίου Βασιλείου
- ἦν ὅτε Χριστὸς ἴαυεν ἐφ’ ὁλκάδος ἔμφυτον ὕπνον, τετρήχει δὲ θάλασσα κυδοιμοτόκοισιν ἀήταις,
- δείματί τε πλωτῆρες ἀνίαχον· "ἔγρεο, σῶτερ·ὀλλυμένοις ἐπάμυνον." ἄναξ δὲ κέλευεν ἀναστὰς
- ἀτρεμέειν ἀνέμους καὶ κύματα, καὶ πέλεν οὕτως· θαύματι δὲ φράζοντο θεοῦ φύσιν οἱ παρεόντες.
VIII 2 Γρηγορίου Ναζιανζηνού
[Επεξεργασία]- Σῶμα δίχα ψυχῆς ζώειν πάρος ἢ ἐμὲ σεῖο, Βασίλιε, Χριστοῦ λάτρι φίλ᾽, ὠιόμην·
- ἀλλ᾽ ἔτλην καὶ ἔμεινα. τί μέλλομεν; οὔ μ᾽ ἀναείρας θήσεις ἐς μακάρων σήν τε χοροστασίην;
- μή με λίπηις, μή, τύμβον ἐπόμνυμι· οὔποτε σεῖο λήσομαι, οὐδ᾽ ἐθέλων. Γρηγορίοιο λόγος.
VIII 123 Γρηγορίου Ναζιανζηνού
[Επεξεργασία]- εἰς τὸν αὐτόν
- Εἰκοσέτης πᾶσαν Εὐφήμιος, ὡς μίαν οὔτις,
- Ἑλλάδα κ᾽ Αὐσονίην μοῦσαν ἐφιπτάμενος,
- στράπτων ἀγλαΐῃ τε καὶ ἤθεσιν ἦλθ᾽ ὑπὸ γαῖαν.
- αἰαῖ: τῶν ἀγαθῶν ὡς μόρος ὠκύτερος.
(μετάφραση)
- Στα είκοσί του χρόνια ο Ευφήμιος
- στην Ελληνίδα κ’ Ιταλίδα μούσα
- είχε εντρυφήσει όσο κανένας άλλος.
- Κι αστράφτοντας απ’ ομορφιά και ήθος
- κάτ’ απ’ τη γη ήρθε• αλίμονο, είναι τόσο
- γοργή η θανή των αγαθών ανθρώπων.
VIII 171 Γρηγορίου Ναζιανζηνού
[Επεξεργασία]- Παῖδες χριστιανῶν, τόδ᾽ ἀκούσατε, οὐδὲν ὁ τύμβος;
- πῶς οὖν ὑμετέρους χώννυτ᾽ ἀριπρεπέας;
- ἀλλ᾽ ἔστιν καὶ πᾶσι γέρας τόδε, μηδὲ τάφοισιν
- βάλλειν ἀλλοτρίοις δυσμενέας παλάμας.
- εἰ δ᾽, ὅτι μὴ νέκυς οἶδε τὰ ἐνθάδε, τοῦτ᾽ ἀδίκαστον,
- πείθομαι, ἢν σὺ φέρηις πατρὸς ὕβρινφθιμένου.