Αισώπου Μύθοι/Χελώνη και αετός

Αἰσώπου Μῦθοι Χελώνη καὶ ἀετός

Χελώνη ἀετοῦ ἐδεῖτο ἵπτασθαι αὐτὴν διδάξαι. Τοῦ δὲ παραινοῦντος πόρρω τοῦτο τῆς φύσεως αὐτῆς εἶναι, ἐκείνη μᾶλλον τῇ δεήσει προσέκειτο. Λαβὼν οὖν αὐτὴν τοῖς ὄνυξι καὶ εἰς ὕψος ἀνενεγκὼν, εἶτ’ ἀφῆκεν. Ἡ δὲ κατὰ πετρῶν πεσοῦσα συνετρίβη.

Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ ἐν φιλονεικίαις τῶν φρονιμωτέρων παρακούσαντες ἑαυτοὺς ἔβλαψαν.

Στα νέα Ελληνικά

Η χελώνα ζηλεύοντας τον αετό ήθελε και εκείνη να πετάξει. Παρακαλούσε τον αετό: «Μάθε μου και εμένα να πετάω!» Ο αετός της έλεγε: «Δεν μπορώ να σου μάθω κάτι τέτοιο γιατί δεν είναι στη φύση σου.» Η χελώνα επέμενε: «Θέλω να μου μάθεις να πετάω.» Αφού επέμενε επέμενε, την παίρνει ο αετός και την σηκώνει ψηλά, της λέει: «Τώρα που θα σε αφήσω, πέτα! Έτσι θα μάθεις να πετάς.» Την αφήνει, η χελώνα έπεσε στο έδαφος και έγινε κομμάτια.