Αισώπου Μύθοι/Ταώς και κολοιός

[...]

(variant version from Chambry's first edition)

Ταὼς καὶ κολοιός

Αἰσώπου Μῦθοι

Τῶν ὀρνέων βουλομένων ποιῆσαι βασιλέα, ταὼς ἠξίου ἑαυτὸν χειροτονεῖσθαι βασιλέα διὰ τὸ κάλλος. Ἀρεσθέντων δὲ πάντων ἐπὶ τούτῳ τῶν ὀρνέων, κολοιὸς αὐτῷ εἶπεν· Ἀλλ᾿ ἐάν, σοῦ βασιλεύοντος, ἀετὸς ἡμᾶς καταδιῶξαι ἐπιχειρήσῃ, πῶς ἡμῖν ἐπαρκέσεις;
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ἀεὶ τοὺς δυνάστας μὴ κάλλει, ἀλλὰ φρονήσει καὶ δυνάμει δεῖ κομεῖσθαι.

Στα νέα Ελληνικά

Τα πουλιά θέλανε να εκλέξουν βασιλέα, κ το παγώνι αξίωνε οτι το ίδιο κ μόνο έπρεπε να γίνει βασιλιάς, αφού στην ομορφιά υπερέχει απο όλα τα πουλιά.

Τότε μιά καλιακούδα προέβαλλε αντίρρηση, λέγοντας: Κ άν μας επιτεθεί ένας αετός, εσύ τί θα κάνεις; Πώς θα μας σώσεις;

Οι άρχοντες δέν εκλέγονται με βάση την ομορφιά, αλλα με βάση τη δύναμη.