Αισώπου Μύθοι/Οδοιπόρος και Αλήθεια

Αἰσώπου Μῦθοι Ὁδοιπόρος καὶ Ἀλήθεια

Ὁδοιπορῶν τις ἐν ἐρήμῳ εἷρε γυναῖκα μόνην κατηφῆ ἑστῶσαν, καί φησιν αὐτῇ· «Τίς εἶ; Ἡ δὲ ἔφη· «Ἀλήθεια. – καὶ διὰ ποίαν αἰτίαν τὴν πόλιν ἀφεῖσα τὴν ἐρημίαν οἰκεῖς;» Ἡ δὲ εἶπεν· «Ὅτι τοῖς πάλαι καιροῖς παρ’ ὀλίγοις ἦν τὸ ψεῦδος· νῦν δὲ εἰς πάντας ἀνθρώπους ἐστίν, ἐάν τι ἀκούειν καὶ λέγειν θέλῃς.»

Ὅτι κάκιστος βίος καὶ πονηρὸς τοῖς ἀνθρώποις ἐστίν, ὅτε τὸ ψεῦδος προκρίνεται τῆς ἀληθείας.

Στα νέα Ελληνικά

Ένας άνθρωπος που οδοιπορούσε στην ερημιά είδε μια γυναίκα που στεκόταν μόνη της και με κατσουφιασμένη όψη. Την χαιρέτησε και τη ρώτησε ποια είναι. Εκείνη είπε: "Είμαι η Αλήθεια". - «Και γιατί άφησες τις πόλεις και κατοικείς μόνη σου στην ερημιά;» - «Γιατί δεν με δέχεται πια κανένας στις πόλεις. Παλιότερα το ψέμα βρισκόταν σε λίγους μόνο. Με τα χρόνια πλήθυνε. Τώρα αν κουβεντιάσεις με οποιονδήποτε, θα δεις ότι όλοι έχουνε μέσα τους την ψευτιά. Γι' αυτό με βλέπεις λυπημένη να κατοικώ στις ερημιές, αφού δεν με αφήνουνε να πλησιάσω όπου κατοικούν άνθρωποι.»