Αισώπου Μύθοι/Ξύλα και ελαία
| Αἰσώπου Μῦθοι Ξύλα καὶ ἐλαία |
Ξύλα ποτὲ ἐπορεύθη τοῦ χειροτονῆσαι ἐφ’ ἑαυτῶν βασιλέα καὶ εἶπαν τῇ ἐλαίᾳ· «Βασίλευσον ἐφ’ ἡμῶν.» Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ἡ ἐλαία· «Ἀφεῖσα τὴν πιότητά μου ἣν ἐδόξασεν ἐν ἐμοὶ ὁ θεὸς καὶ οἱ ἄνθρωποι, πορευθῶ ἄρχειν τῶν ξύλων;» Καὶ εἶπαν τὰ ξύλα τῇ συκῇ· «Δεῦρο, βασίλευσον ἐφ’ ἡμῶν.» Καὶ εἶπεν αὐτὴ ἡ συκῆ· «Ἀφεῖσα τὴν γλυκύτητά μου καὶ τὸ γέννημά μου τὸ ἀγαθόν, πορευθῶ τοῦ ἄρχειν τῶν ξύλων;» Καὶ εἶπαν τὰ ξύλα πρὸς τὴν ῥάμνον· «Δεῦρο, βασίλευσον ἐφ’ ἡμῶν.» Καὶ εἶπεν ἡ ῥάμνος ⟨πρὸς⟩ τὰ ξύλα· «Εἰ ἐν ἀληθείᾳ ὑμεῖς χρίετέ με εἰς βασιλέα ἐφ’ ὑμῶν, δεῦτε ὑπόστητε ἐν τῇ σκέπῃ μου· καὶ εἰ μή, ἐξέλθοι πῦρ ἐκ τῆς ῥάμνου καὶ καταφάγοι τὰς κέδρους τοῦ Λιβάνου.»
Στα νέα Ελληνικά
[Επεξεργασία]Τα δέντρα θέλησαν να ορίσουν έναν βασιλιά μεταξύ τους. Πήγαν πρώτα στην ελιά και της λένε: «Γίνε ο βασιλιάς όλων των δέντρων.» Η ελιά τους απάντησε: «Να αφήσω την παχύτητα του καρπού μου που είναι τόσο πολύτιμη για τους ανθρώπους και για τον Θεό ακόμη, για να πάω να εξουσιάζω τα φυτά; Ευχαριστώ, αλλα δεν μπορώ.» Έπειτα πήγαν στη συκιά και της λένε «Γίνε ο βασιλιάς όλων των δέντρων.».Η συκιά τους απάντησε: «Να αφήσω τον ωραίο μου καρπό και την τόση γλυκύτητα που παράγω, και να πάω να εξουσιάζω τα φυτά; Ευχαριστώ, αλλα δέν μπορώ.» Εντέλει πήγαν και στη ράμνο. Η ράμνος ήταν το σύμβολο του άχρηστου. Της λένε: «Θα καταδεχτείς να γίνεις βασιλιάς των δέντρων;» και απαντά η ράμνος: «Αν μιλάτε σοβαρά ότι θέλετε να γίνω βασιλιάς των δέντρων, ελάτε όλα τα δέντρα, κάντε βαθειά υπόκλιση και μπείτε υπο τη σκέπη μου. Αλλιώς θα βγάλω φωτιά και θα κάψω ακόμα και τους κέδρους τους Λιβάνου.»