Αισώπου Μύθοι/Μιμώ

[...]

(variant version from Chambry's first edition)

Μιμώ

Αἰσώπου Μῦθοι

Δύο τέκνων μητέρα τὸν πίθηκον εἶναι ἀκήκοα· ἀμφοτέροις οὖν κληρονομίαν χαρίζεσθαι, τῷ μὲν τὸ μῖσος, τῷ δὲ τὴν οἰκείαν ἀγάπην, δι᾿ ἧς καὶ ἀποκτείνει τὸ πεφιλημένον, συχνῶς περιπτυσσομένη καὶ περιλείχουσα. Τὸ δὲ μισηθὲν τὰς ἐρήμους φοιτῆσαν, διέδρασε τὸν κίνδυνον.
Κρείττω ἡμῖν τῆς κακίστης φιλίας τὴν ἐχθρὰν ἐλέγχει ὁ μῦθος.

Στα νέα Ελληνικά

(Μιμώ ήταν μιά ονομασία του πιθήκου, διότι ο πίθηκος συνηθίζει να μιμείται τον άνθρωπο, κ πιστεύεται οτι απο τη λέξη "Μιμώ" προήλθε η αραβική ονομασία "maymun" απο όπου το νεοελληνικό "μαϊμού").

Υπήρχε στους αρχαίους η φήμη οτι ο πίθηκος γεννά δύο παιδιά: το ένα το μισεί κ το άλλο το αγαπάει. Εκείνο που αγαπάει πολύ, το παραταΐζει, το σφιχταγκαλιάζει κ το γλείφει τόσο που το μικρό αρρωσταίνει κ πεθαίνει. Ενώ το άλλο που μισεί, μεγαλώνει μόνοτου κ γίνεται ανεξάρτητο, υγιές, δυνατό, κ ζεί πολλά χρόνια.