Αισώπου Μύθοι/Μελισσουργός
Αἰσώπου Μῦθοι Μελισσουργός |
Εἰς μελισσουργοῦ τις εἰσελθών, ἐκείνου ἀπόντος, τό τε μέλι καὶ τὰ κηρία ὑφείλετο. Ὁ δὲ ἐπανελθών, ἐπειδὴ ἐθεάσατο ἐρήμους τὰς κυψέλας, εἱστήκει ταύτας διερευνῶν. Αἱ δὲ μέλισσαι ἐπανελθοῦσαι ἀπὸ τῆς νομῆς, ὡς κατέλαβον αὐτόν, παίουσαι τοῖς κέντροις, τὰ πάνδεινα διετίθεσαν. Κἀκεῖνος ἔφη πρὸς αὐτάς· «Ὦ κάκιστα ζῷα, ὑμεῖς τὸν μὲν κλέψαντα ὑμῶν τὰ κηρία ἀθῷον ἀφήκατε, ἐμὲ δὲ τὸν ἐπιμελούμενον ὑμῶν δεινῶς τύπτετε.»
Οὕτως ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων δι’ ἄγνοιαν τοὺς ἐχθροὺς μὴ φυλαττόμενοι, τοὺς φίλους ὡς ἐπιβούλους ἀπωθοῦνται.
Στα νέα Ελληνικά
[Επεξεργασία]Ένας κλέφτης μπήκε στο εργαστήριο ενός μελισσουργού όταν αυτός απουσίαζε και οι μέλισσες επίσης, έκλεψε τις κηρήθρες με το μέλι. Ύστερα ήρθε ο μελισσουργός, είδε οτι έλειπαν οι κηρήθρες, κοίταζε τις κυψέλες να καταλάβει τί ακριβώς έγινε. Εκείνη την ώρα επέστρεψαν κ οι μέλισσες απο τη βοσκή τους, είδαν το μελισσουργό και νομίζοντας οτι αυτός αφαίρεσε τις κηρήθρες τον τάραξαν στα τσιμπήματα. Τότε ο μελισσουργός είπε: «Άθλια πλάσματα, εκείνον που σας κατέκλεψε τον αφήσατε ατιμώρητο, εμένα που σας φροντίζω με τσιμπάτε.»
Πολλές φορές τα ανθρώπινα πλήθη συμπεριφέρονται έτσι μέσα στην άγνοια τους.