Αισώπου Μύθοι/Λύκοι και κύνες προς αυτούς καταλλαγέντες

Αἰσώπου Μῦθοι Λύκοι καὶ κύνες πρὸς αὐτοὺς καταλλαγέντες

Οἱ λύκοι τοῖς κυσὶν εἶπον· «Διὰ τί ὅμοιοι ὄντες ἡμῖν ἐν πᾶσιν, οὐχ ὁμοφρονεῖτε ἡμῖν ὡς ἀδελφοί; οὐδὲν γὰρ ὑμῶν διαλλάττομεν, πλὴν τῇ γνώμῃ. Καὶ ἡμεῖς μὲν ἐλευθερίᾳ συζῶμεν· ὑμεῖς δὲ τοῖς ἀνθρώποις ὑποκύπτοντες καὶ δουλεύοντες πληγὰς παρ’ αὐτῶν ὑπομένετε, καὶ κλοιὰ περιτίθεσθε, καὶ φυλάττετε τὰ πρόβατα· ὅτε δὲ ἐσθίουσιν, μόνα τὰ ὀστᾶ ὑμῖν ἐπιρρίπτουσιν. Ἀλλ’ ἐὰν πείθησθε, πάντα τὰ ποίμνια ἔκδοτε ἡμῖν καὶ ἕξομεν πάντα κοινὰ εἰς κόρον ἐσθίοντες.» Ὑπήκουσαν οὖν πρὸς ταῦτα οἱ κύνες· οἱ δὲ ἔνδον τοῦ σπηλαίου εἰσελθόντες πρότερον τοὺς κύνας διέφθειραν.

Ὅτι οἱ τὰς ἑαυτῶν πατρίδας προδιδόντες τοιούτους μισθοὺς λαμβάνουσι.

Στα νέα Ελληνικά

Οι λύκοι πήγαν σε ένα μαντρί όπου τα σκυλιά φρουρούσαν τα πρόβατα. Τότε στάθηκαν απ'έξω οι λύκοι και άρχισαν τη ρητορεία: «Γιατί μας αντιμετωπίζετε σαν εχθρούς, ενώ είστε σε όλα όμοιοι σχεδόν με εμάς; Θα έπρεπε να έχετε την ίδια γνώμη με εμάς, σαν αδέρφια, να αλληλοβοηθιόμαστε. Διότι, δεν διαφέρουμε από εσάς, παρα μόνο σε κάποιες ιδέες: εμείς πιστεύουμε ακράδαντα στην ελευθερία, καυ ζούμε πάντοτε ελεύθεροι, χωρίς αφεντικά. Ενώ εσείς υπηρετείτε τους ανθρώπους με την άκρα δουλοπρέπεια, και από πάνω τρώτε και ξύλο από τους ανθρώπους και το ανέχεστε χωρίς να αμύνεστε, χωρίς να το ανταποδίδετε. Δέχεστε ακόμη να φοράτε λουρί γύρω από το λαιμό σας! Πόσο δουλοπρεπές! Γιατί δεν θέλετε να γίνετε ελεύθεροι σάν κι εμάς; Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, φυλάτε καυ τα πρόβατα των ανθρώπων, και αυτοί όταν τρώνε από αυτά τα πρόβατα που εσείς φυλάτε, σας πετούν μόνο τα κόκκαλα! Γιά σκεφθείτε, πόσο ωραία θα ήταν να ελευθερωθείτε και να συμμαχήσετε μαζί μας, να συνεργαζόμαστε στο εξής, και τα πρόβατα των ανθρώπων να τα τρώμε μαζί, εσείς και εμείς!»

Τα σκυλιά πείστηκαν από αυτά τα ωραία λόγια και άνοιξαν την πόρτα στους λύκους. Οι δε λύκοι, μόλις μπήκαν μέσα στο μαντρί, σκότωσαν τα σκυλιά, για να φάνε μόνοι τους ανενόχλητοι τα πρόβατα.