Αισώπου Μύθοι/Κορώνη και κόραξ
| Αἰσώπου Μῦθοι Κορώνη καὶ κόραξ |
Κορώνη φθονήσασα κόρακι ἐπὶ τῷ διὰ οἰωνῶν μαντεύεσθαι ἀνθρώποις καὶ τὸ μέλλον προφαίνειν καὶ διὰ τοῦτο ὑπ’ αὐτῶν μαρτυρεῖσθαι, ἐβουλήθη τῶν αὐτῶν ἐφικέσθαι· καὶ δὴ θεασαμένη τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας ἧκεν ἐπί τινος δένδρου, καὶ στᾶσα μεγάλα ἐκεκράγει. Τῶν δὲ πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ καταπλαγέντων, εἷς τις ὑποτυχὼν ἔφη· «Ἀλλ’ ἀπίωμεν, ὦ φίλοι· κορώνη γάρ ἐστιν, ἥτις κεκραγυῖα οἰωνὸν οὐκ ἔχει.»
Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ τοῖς κρείττοσιν ἀνθαμιλλώμενοι πρὸς τῷ τῶν ἴσων μὴ ἐφικέσθαι, καὶ γέλωτα ὀφλισκάνουσιν.
Στα νέα Ελληνικά
[Επεξεργασία]Μια κουρούνα ζήλεψε γιατί οι άνθρωποι να δίνουν μεγάλη προσοχή στον κόρακα και όχι σε αυτήν, την κουρούνα. Έτσι, κάθισε σε ένα δέντρο κοντά σε ένα δρόμο και όταν περνούσαν από εκεί κάποιοι οδοιπόροι, φώναξε με όλη της τη δύναμη. Οι άνθρωποι τρόμαξαν, νόμισαν οτι είναι κοράκου κραυγή και φοβήθηκαν. Κάποιος όμως πλησίασε, παρατήρησε και είπε: Μή φοβάστε, παιδιά, δέν είναι κόρακας, κουρούνα είναι, δέν πιάνεται για σημάδι.