Αισώπου Μύθοι/Κολοιός και κόρακες

Αἰσώπου Μῦθοι Κολοιὸς καὶ κόρακες

Κολοιὸς τῷ μεγέθει τῶν ἄλλων κολοιῶν διαφέρων, ὑπερφρονήσας τοὺς ὁμοφύλους, παρεγένετο πρὸς τοὺς κόρακας καὶ τούτοις ἠξίου συνδιαιτᾶσθαι. Οἱ δὲ ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ τό τε εἶδος καὶ τὴν φωνὴν παίοντες αὐτὸν ἐξέβαλον. Καὶ ὃς ἀπελαθεὶς ὑπ’ αὐτῶν ἧκε πάλιν πρὸς τοὺς κολοιούς. Οἱ δὲ ἀγανακτοῦντες ἐπὶ τῇ ὕβρει οὐ προσεδέξαντο αὐτόν. Οὕτω τε συνέβη αὐτῷ τῆς ἐξ ἀμφοτέρων διαίτης στερηθῆναι.

Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ τὰς πατρίδας ἀπολιπόντες καὶ τὰς ἀλλοδαπὰς προκρίνοντες οὔτε ἐν ἐκείναις εὐδοκιμοῦσι διὰ τὸ ξένοι εἶναι καὶ ὑπὸ τῶν πολιτῶν δυσχεραίνονται διὰ τὸ ὑπερπεφρονηκέναι αὐτούς.

Στα νέα Ελληνικά

Μια καλιακούδα ήταν μεγαλύτερη από τις άλλες στο σώμα, στο ανάστημα, και έτσι περηφανεύτηκε, πίστεψε πως δέν της αξίζει να ζεί με τις άλλες καλιακούδες, και πήγε να ζήσει με τα κοράκια. Τα κοράκια είδαν ότι μοιάζει με κοράκι, αλλα πάλι, κοράκι δέν είναι. Και έτσι δέν δέχθηκαν τα κοράκια την καλιακούδα. Εκείνη τότε ξαναγύρισε στις καλιακούδες, οι καλιακούδες όμως την αντιμετώπισαν σαν προδότρα που περηφανεύτηκε και εγκατέλειψε τον δικό της λαό, και δέν την δέχθηκαν πιά.

Αυτό συμβαίνει σε όσους εγκαταλείπουν την πατρίδα τους για να ζήσουν καλύτερα σε μιά ξένη χώρα: στην ξένη χώρα δέν τους αφομοιώνουν, αλλα και η δική τους χώρα τους αποξενώνει διότι περηφανεύτηκαν ότι είναι ανώτεροι από το δικό τους έθνος.