Αισώπου Μύθοι/Κλέπται και αλεκτρυών

Αἰσώπου Μῦθοι Κλέπται καὶ ἀλεκτρυών

Κλέπται εἴς τινα οἰκίαν εἰσελθόντες οὐδὲν μὲν ἄλλο εὗρον, μόνον δὲ ἀλεκτρυόνα, καὶ τοῦτον λαβόντες ἀπηλλάγησαν. Ὁ δὲ μέλλων ὑπ’ αὐτῶν θύεσθαι ἐδέετο ὅπως αὐτὸν ἀπολύσωσι, λέγων χρήσιμον ἑαυτὸν τοῖς ἀνθρώποις εἶναι νύκτωρ αὐτοὺς ἐπὶ τὰ ἔργα ἐγείροντα. Οἱ δὲ ὑποτυχόντες ἔφασαν· «Ἀλλὰ καὶ διὰ τοῦτό σε μᾶλλον θύομεν· ἐκείνους γὰρ ἐγείρων ἡμᾶς οὐκ ἐᾷς κλέπτειν.»

Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ταῦτα μάλιστα τοῖς πονηροῖς ἠναντίωται ἅτινα τῶν χρηστῶν ἐστιν εὐεργετήματα.

Στα νέα Ελληνικά

Κάτι κλέφτες μπήκαν σε ένα σπίτι και δεν βρήκαν τίποτε άλλο να κλέψουν, πήραν μόνο έναν κόκκορα. Ετοιμάζονταν να τον θυσιάσουν. Ο κόκκορας τους παρακαλούσε: μη με θυσιάσετε, είμαι καλό και χρήσιμο πουλί, φωνάζω τη νύχτα για να ξυπνάω τους ανθρώπους για να πάνε στις δουλειές τους. - Για καλό μας το λές αυτό; απάντησε ένας κλέφτης· ίσα ίσα, όταν ερχόμαστε στα σπίτια για να κλέψουμε, εσύ με τις φωνές σου ειδοποιείς τους κατοίκους και δυσκολεύεις τη δουλειά μας. Γι' αυτό έχουμε ακόμη έναν λόγο να σε θυσιάσουμε.

Ό,τι είναι καλό για τους καλούς, είναι κακό για τους κακούς.