Αισώπου Μύθοι/Κίχλα

Αἰσώπου Μῦθοι Κίχλα

Ἔν τινι μυρσινῶνι κίχλα ἐνέμετο· διὰ δὲ τὴν γλυκύτητα τοῦ καρποῦ οὐκ ἀφίστατο. Ἰξευτὴς δὲ παρατηρησάμενος ἐμφιλοχωροῦσαν ἰξεύσας συνέλαβε. Καὶ δὴ μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι ἔφη· «Δειλαία εἰμί, ἥτις διὰ τροφῆς γλυκύτητα σωτηρίας στερίσκομαι.»

Ὁ λόγος πρὸς ἄνδρα ἄσωτον δι’ ἡδυπάθειαν ἀπολωλότα εὔκαιρός ἐστιν.

Στα νέα Ελληνικά

Μιά τσίχλα βρήκε σε μιά συστάδα απο μυρτιές πολύ καρπό και παρέμενε εκεί πολύ καιρό για να απολαμβάνει τους γλυκούς καρπούς των μυρτιών. Ένας ιξευτής παρατήρησε οτι η τσίχλα μένει πολύ καιρό εκεί και έτσι της έστησε παγίδα με κόλλα και την έπιασε. «Δυστυχισμένη είμαι», έλεγε η τσίχλα προτού πεθάνει, «επειδή γλυκάθηκα από την άφθονη τροφή σε αυτόν τον τόπο, τώρα χάνω τη ζωή μου.»