Αισώπου Μύθοι/Ικτίνος χρεμετίζων

Αἰσώπου Μῦθοι Ἰκτῖνος χρεμετίζων

Ἰκτῖνος φωνὴν εἶχεν ἄλλην ὀξείαν. Ἵππου δὲ ἀκούσας καλῶς χρεμετίζοντος, μιμούμενος τὸν ἵππον καὶ συνεχῶς τοῦτο ποιῶν καὶ ταύτην μὴ καλῶς ἐκμαθών, καὶ τῆς ἰδίας φωνῆς ἐστέρηται, καὶ οὔτε τὴν τοῦ ἵππου ἔσχεν οὔτε τὴν πρώτην.

Ὅτι οἱ εὐτελεῖς καὶ φθονεροὶ ζηλοῦντες τοῦ παρὰ τὴν ἑαυτῶν φύσιν καὶ τῶν κατὰ φύσιν στεροῦνται.

Στα νέα Ελληνικά

Η φωνή του ικτίνου είναι μια στριγγιά. Ακούγοντας ένας ικτίνος το χρεμέτισμα του αλόγου, το βρήκε πολύ μεγαλοπρεπές, αλλα σαν κάπου να έμοιαζε με τη δική του στριγγιά, και πίστεψε οτι μπορεί να μιμηθεί το χρεμέτισμα του αλόγου και στο εξής να έχει φωνή ίδια σάν το άλογο. Προσπαθώντας όμως να μιμηθεί τη φωνή του αλόγου, δεν τα κατάφερε, και την δικήτου τη φωνή χάλασε, δεν μπορούσε πιά ούτε να φωνάζει όπως φώναζε πρώτα κανονικά ως ικτίνος.